Apocalypsis 18
1 Et post hæc vidi alium angelum descendentem de cælo, habentem potestatem magnam: et terra illuminata est a gloria ejus.
Pea hili ʻae ngaahi meʻa ni, ne u mamata ki he ʻāngelo ʻe taha ʻoku ʻalu hifo mei he langi, kuo ʻiate ia ʻae mālohi lahi; pea naʻe māmangia ʻa māmani ʻi hono nāunau,
2 Et exclamavit in fortitudine, dicens: Cecidit, cecidit Babylon magna: et facta est habitatio dæmoniorum, et custodia omnis spiritus immundi, et custodia omnis volucris immundæ, et odibilis:
Pea naʻa ne kalanga mālohi ʻaki ʻae leʻo lahi, ʻo ne pehē, “Ko Papilone ko e lahi kuo hinga, kuo hinga ia, pea kuo hoko ia ko e nofoʻanga ʻoe kau tēvolo, pea ko e ʻananga ʻoe laumālie ʻuli kotoa pē, pea ko e kātoanga ʻoe manupuna kotoa pē ʻoku ʻuli mo fakalielia.
3 quia de vino iræ fornicationis ejus biberunt omnes gentes: et reges terræ cum illa fornicati sunt: et mercatores terræ de virtute deliciarum ejus divites facti sunt.
He kuo inu ʻe he ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻi he uaine ʻoe houhau ʻo ʻene feʻauaki, pea kuo feʻauaki mo ia ʻae ngaahi tuʻi ʻo māmani, pea ko e kau fakatau ʻo māmani kuo nau koloaʻia, ko e meʻa ʻi he lahi ʻo ʻene ngaahi meʻa lelei.”
4 Et audivi aliam vocem de cælo, dicentem: Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum ejus, et de plagis ejus non accipiatis.
Pea ne u ongoʻi ʻae leʻo ʻe taha mei he langi, ʻoku pehē mai, “ʻE hoku kakai, haʻu meiate ia, ke ʻoua te mou kau ʻi heʻene ngaahi angahala, pea ke ʻoua naʻa mou moʻua ʻi heʻene ngaahi malaʻia.
5 Quoniam pervenerunt peccata ejus usque ad cælum, et recordatus est Dominus iniquitatum ejus.
He kuo aʻu hake ki he langi ʻa ʻene ngaahi angahala, pea kuo manatuʻi ʻe he ʻOtua ʻa ʻene ngaahi hia.
6 Reddite illi sicut et ipsa reddidit vobis: et duplicate duplicia secundum opera ejus: in poculo, quo miscuit, miscete illi duplum.
Totongi kiate ia ʻo hangē ko ʻene totongi kiate kimoutolu, pea ʻatu kiate ia ke tuʻo ua ʻo fakatatau ki heʻene ngaahi ngāue: ʻi he ipu ʻaia naʻa ne fakafonu, ke fakafonu ai kiate ia ke liunga ua.
7 Quantum glorificavit se, et in deliciis fuit, tantum date illi tormentum et luctum: quia in corde suo dicit: Sedeo regina: et vidua non sum, et luctum non videbo.
Tuku kiate ia ʻae tautea mo e mamahi ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene fakahikihikiʻi ia, mo ʻene moʻui fakapelepeleʻi ia: he kuo pehē ʻe ia ʻi hono loto, ‘ʻOku ou nofo ko e tuʻi fefine, pea ʻoku ʻikai mate hoku husepāniti, pea ʻe ʻikai te u mamata ki ha mamahi.’
8 Ideo in una die venient plagæ ejus, mors, et luctus, et fames, et igne comburetur: quia fortis est Deus, qui judicabit illam.
Ko ia, ʻe hoko ʻi he ʻaho pe taha ʻa hono ngaahi malaʻia, ko e mate, mo e tangi, mo e honge; pea ʻe fakaʻauha mālie ia ʻaki ʻae afi: he ʻoku māfimafi ʻae ʻEiki ko e ʻOtua ʻoku ne fakamaauʻi ia.
9 Et flebunt, et plangent se super illam reges terræ, qui cum illa fornicati sunt, et in deliciis vixerunt, cum viderint fumum incendii ejus:
“Pea ko e ngaahi tuʻi ʻo māmani, naʻa nau feʻauaki mo moʻui fakapelepele mo ia, te nau tangi mo tangilāulau koeʻuhi ko ia, ʻoka nau ka mamata ki he kohu ʻo ʻene vela,
10 longe stantes propter timorem tormentorum ejus, dicentes: Væ, væ civitas illa magna Babylon, civitas illa fortis: quoniam una hora venit judicium tuum.
ʻO tuʻu mamaʻo atu, ʻi he manavahē ki heʻene mamahi, mo nau pehē, ‘ʻOiauē, ʻoiauē, ʻae kolo lahi ko ia ko Papilone, ʻae kolo mālohi ko ia! He kuo hoko ʻi he feituʻulaʻā pe taha ʻa hoʻo fakamaau.’
11 Et negotiatores terræ flebunt, et lugebunt super illam: quoniam merces eorum nemo emet amplius:
“Pea ʻe tangi mo tangilāulau ʻae kau fakatau ʻo māmani koeʻuhi ko ia; he ʻoku ʻikai ha taha ke toe fakatau ʻenau ngaahi meʻa fakatau:
12 merces auri, et argenti, et lapidis pretiosi, et margaritæ, et byssi, et purpuræ, et serici, et cocci (et omne lignum thyinum, et omnia vasa eboris, et omnia vasa de lapide pretioso, et æramento, et ferro, et marmore,
Ko e meʻa fakatau ʻoe koula, mo e siliva, mo e maka koloa, mo e mataʻitofe, mo e tupenu mahuʻinga, mo e kulokula, mo e silika, mo e kulaʻahoʻaho, mo e ʻakau melie kotoa pē, mo e ipu lei kotoa pē, mo e ipu ʻoe ʻakau mahuʻinga lahi kotoa pē, mo e palasa, mo e ukamea, mo e maka lelei,
13 et cinnamomum) et odoramentorum, et unguenti, et thuris, et vini, et olei, et similæ, et tritici, et jumentorum, et ovium, et equorum, et rhedarum, et mancipiorum, et animarum hominum.
Mo e sinamoni, mo e ngaahi meʻa nanamu mo e meʻa tākai, mo e laipeno, mo e uaine, mo e lolo, mo e mahoaʻa lelei, mo e uite, mo e fanga manu, mo e fanga sipi, mo e fanga hoosi, mo e ngaahi saliote, mo e ngaahi sino, mo e ngaahi laumālie ʻoe kakai.
14 Et poma desiderii animæ tuæ discesserunt a te, et omnia pinguia et præclara perierunt a te, et amplius illa jam non invenient.
Pea ko e ngaahi fua naʻe holi ki ai ʻa ho laumālie, kuo mole ʻiate koe, pea mo e meʻa kotoa pē naʻe ifoifo lelei mo matamatalelei, kuo mole ʻiate koe, pea ʻe ʻikai ʻaupito te ke kei ʻilo ia.
15 Mercatores horum, qui divites facti sunt, ab ea longe stabunt propter timorem tormentorum ejus, flentes, ac lugentes,
Ko e kau fakatau ʻoe ngaahi meʻa ni, naʻa nau koloaʻia meiate ia, ʻe tutuʻu ʻi he mamaʻo atu, ko e meʻa ʻi he manavahē ki heʻene mamahi, ʻonau tangi mo tangilāulau,
16 et dicentes: Væ, væ civitas illa magna, quæ amicta erat bysso, et purpura, et cocco, et deaurata erat auro, et lapide pretioso, et margaritis:
‘Mo nau pehē, ʻOiauē, ʻoiauē, ʻae kolo lahi ko ia, naʻe kofuʻaki ʻae tupenu mahuʻinga, mo e kulokula, mo e kulaʻahoʻaho, pea teunga ʻaki ʻae koula, mo e maka koloa, mo e ngaahi mataʻitofe!
17 quoniam una hora destitutæ sunt tantæ divitiæ, et omnis gubernator, et omnis qui in lacum navigat, et nautæ, et qui in mari operantur, longe steterunt,
Koeʻuhi ko e feituʻulaʻā pe taha kuo mole ai ʻae koloa lahi pehē ni.’ Pea ko e ʻeiki vaka kotoa pē, mo e kakai folau kotoa pē ʻi he ngaahi vaka, mo e kau toutai, mo kinautolu ʻoku fai fakatau ʻi he tahi, naʻa nau tutuʻu mamaʻo atu,
18 et clamaverunt videntes locum incendii ejus, dicentes: Quæ similis civitati huic magnæ?
ʻo tangi, ʻi heʻenau mamata ki he kohu ʻo ʻene vela, mo pehē, ‘Ko fē hano tatau ʻoe kolo lahi ni!’
19 et miserunt pulverem super capita sua, et clamaverunt flentes, et lugentes, dicentes: Væ, væ civitas illa magna, in qua divites facti sunt omnes, qui habebant naves in mari de pretiis ejus: quoniam una hora desolata est.
“Pea naʻa nau lī ʻae efu ki honau ʻulu, ʻo tangi, pea tangilāulau mo ʻOiauē, ʻo pehē, ‘ʻOiauē, ʻoiauē, ʻae kolo lahi ko ia, ʻaia naʻe maʻu koloa mei ai ʻakinautolu kotoa pē naʻe maʻu ʻae ngaahi vaka ʻi he tahi, ko e meʻa ʻi heʻene fakatau lahi; he ko e feituʻulaʻā pe taha kuo fakamasiva ia.’
20 Exsulta super eam cælum, et sancti apostoli, et prophetæ: quoniam judicavit Deus judicium vestrum de illa.
“ʻE langi, ke ke fiefia kiate ia, fakataha mo e kau palōfita māʻoniʻoni; he kuo totongi ʻe he ʻOtua kiate ia koeʻuhi ko kimoutolu.”
21 Et sustulit unus angelus fortis lapidem quasi molarem magnum, et misit in mare, dicens: Hoc impetu mittetur Babylon civitas illa magna, et ultra jam non invenietur.
Pea naʻe toʻo ʻe ha ʻāngelo mālohi ʻae maka ʻo hangē ha fuʻu maka momosi, ʻo ne lī ia ki he tahi, ʻo ne pehē, “ʻE pehē ʻa hono lī mālohi hifo ʻae kolo lahi ko ia ko Papilone, pea ʻe ʻikai ʻaupito kei ʻiloʻi ia.
22 Et vox citharœdorum, et musicorum, et tibia canentium, et tuba non audietur in te amplius: et omnis artifex omnis artis non invenietur in te amplius: et vox molæ non audietur in te amplius:
Pea ʻe ʻikai ʻaupito kei fanongo ʻiate koe ʻae leʻo ʻoe kau tā haʻape, mo e kau tā meʻa faiva, mo e kau ifi fangufangu, mo e kau ifi meʻa lea, pea ʻe ʻikai kei ʻilo ʻiate koe ha tufunga ʻe taha, ʻi ha faiva ʻe taha; pea ʻe ʻikai kei ongoʻi ʻiate koe ʻae longoaʻa ʻoe maka momosi;
23 et lux lucernæ non lucebit in te amplius: et vox sponsi et sponsæ non audietur adhuc in te: quia mercatores tui erant principes terræ, quia in veneficiis tuis erraverunt omnes gentes.
Pea ʻe ʻikai ʻaupito kei malama ʻiate koe ʻae ulo ʻo ha maama; pea ʻe ʻikai ʻaupito kei ongoʻi ʻiate koe ʻae leʻo ʻoe tangata taʻane mo e taʻahine: he ko e houʻeiki ʻo māmani ko hoʻo kau fakatau; he naʻe kākaaʻi ʻe hoʻo fie mana ʻae ngaahi puleʻanga kotoa pē.”
24 Et in ea sanguis prophetarum et sanctorum inventus est: et omnium qui interfecti sunt in terra.
Pea naʻe ʻilo ʻiate ia ʻae toto ʻoe kau palōfita, mo e kakai māʻoniʻoni, mo kinautolu kotoa pē naʻe tāmateʻi ʻi he funga ʻo māmani.”
