< Apocalypsis 10 >

1 Et vidi alium angelum fortem descendentem de cælo amictum nube, et iris in capite ejus, et facies ejus erat ut sol, et pedes ejus tamquam columnæ ignis:
اَنَنْتَرَں سْوَرْگادْ اَوَروہَنْ اَپَرَ ایکو مَہابَلو دُوتو مَیا درِشْٹَح، سَ پَرِہِتَمیگھَسْتَسْیَ شِرَشْچَ میگھَدھَنُشا بھُوشِتَں مُکھَمَنْڈَلَنْچَ سُورْیَّتُلْیَں چَرَنَو چَ وَہْنِسْتَمْبھَسَمَو۔
2 et habebat in manu sua libellum apertum: et posuit pedem suum dextrum super mare, sinistrum autem super terram:
سَ سْوَکَرینَ وِسْتِیرْنَمیکَں کْشُودْرَگْرَنْتھَں دھارَیَتِ، دَکْشِنَچَرَنینَ سَمُدْرے وامَچَرَنینَ چَ سْتھَلے تِشْٹھَتِ۔
3 et clamavit voce magna, quemadmodum cum leo rugit. Et cum clamasset, locuta sunt septem tonitrua voces suas.
سَ سِںہَگَرْجَنَوَدْ اُچَّیحسْوَرینَ نْیَنَدَتْ نِنادے کرِتے سَپْتَ سْتَنِتانِ سْوَکِییانْ سْوَنانْ پْراکاشَیَنْ۔
4 Et cum locuta fuissent septem tonitrua voces suas, ego scripturus eram: et audivi vocem de cælo dicentem mihi: Signa quæ locuta sunt septem tonitrua: et noli ea scribere.
تَیح سَپْتَ سْتَنِتَے رْواکْیے کَتھِتے ہَں تَتْ لیکھِتُمْ اُدْیَتَ آسَں کِنْتُ سْوَرْگادْ واگِیَں مَیا شْرُتا سَپْتَ سْتَنِتَے رْیَدْ یَدْ اُکْتَں تَتْ مُدْرَیانْکَیَ ما لِکھَ۔
5 Et angelus, quem vidi stantem super mare et super terram, levavit manum suam ad cælum:
اَپَرَں سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَنْ یو دُوتو مَیا درِشْٹَح سَ گَگَنَں پْرَتِ سْوَدَکْشِنَکَرَمُتّھاپْیَ
6 et juravit per viventem in sæcula sæculorum, qui creavit cælum, et ea quæ in eo sunt: et terram, et ea quæ in ea sunt: et mare, et ea quæ in eo sunt: Quia tempus non erit amplius: (aiōn g165)
اَپَرَں سْوَرْگادْ یَسْیَ رَوو مَیاشْراوِ سَ پُنَ رْماں سَمْبھاوْیاوَدَتْ تْوَں گَتْوا سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَتو دُوتَسْیَ کَراتْ تَں وِسْتِیرْنَ کْشُدْرَگْرَنْتھَں گرِہانَ، تینَ مَیا دُوتَسَمِیپَں گَتْوا کَتھِتَں گْرَنْتھو سَو دِییَتاں۔ (aiōn g165)
7 sed in diebus vocis septimi angeli, cum cœperit tuba canere, consummabitur mysterium Dei sicut evangelizavit per servos suos prophetas.
کِنْتُ تُورِیں وادِشْیَتَح سَپْتَمَدُوتَسْیَ تُورِیوادَنَسَمَیَ اِیشْوَرَسْیَ گُپْتا مَنْتْرَنا تَسْیَ داسانْ بھَوِشْیَدْوادِنَح پْرَتِ تینَ سُسَںوادے یَتھا پْرَکاشِتا تَتھَیوَ سِدّھا بھَوِشْیَتِ۔
8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem mecum, et dicentem: Vade, et accipe librum apertum de manu angeli stantis super mare, et super terram.
اَپَرَں سْوَرْگادْ یَسْیَ رَوو مَیاشْراوِ سَ پُنَ رْماں سَمْبھاشْیاوَدَتْ تْوَں گَتْوا سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَتو دُوتَسْیَ کَراتْ تَں وِسْتِیرْنَں کْشُدْرَگْرَنْتھَں گرِہانَ،
9 Et abii ad angelum, dicens ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi: Accipe librum, et devora illum: et faciet amaricari ventrem tuum, sed in ore tuo erit dulce tamquam mel.
تینَ مَیا دُوتَسَمِیپَں گَتْوا کَتھِتَں گْرَنْتھو سَو دِییَتاں۔ سَ مامْ اَوَدَتْ تَں گرِہِیتْوا گِلَ، تَوودَرے سَ تِکْتَرَسو بھَوِشْیَتِ کِنْتُ مُکھے مَدھُوَتْ سْوادُ رْبھَوِشْیَتِ۔
10 Et accepi librum de manu angeli, et devoravi illum: et erat in ore meo tamquam mel dulce, et cum devorassem eum, amaricatus est venter meus:
تینَ مَیا دُوتَسْیَ کَرادْ گْرَنْتھو گرِہِیتو گِلِتَشْچَ۔ سَ تُ مَمَ مُکھے مَدھُوَتْ سْوادُراسِیتْ کِنْتْوَدَناتْ پَرَں مَمودَرَسْتِکْتَتاں گَتَح۔
11 et dixit mihi: Oportet te iterum prophetare gentibus, et populis, et linguis, et regibus multis.
تَتَح سَ مامْ اَوَدَتْ بَہُونْ جاتِوَںشَبھاشاوَدِراجانْ اَدھِ تْوَیا پُنَ رْبھَوِشْیَدْواکْیَں وَکْتَوْیَں۔

< Apocalypsis 10 >