Apocalypsis 10

1 Et vidi alium angelum fortem descendentem de cælo amictum nube, et iris in capite ejus, et facies ejus erat ut sol, et pedes ejus tamquam columnæ ignis:

Pu neikhambona usuhwa uyunge unyamakha pwikhwikha pasi ukhuhuma khukyanya akhava afwalile eiliveingo, hange khwale nulunkanginghulu pantwe nghwa mwene. Pamiho pamwene pale ndeilinchuva pu amalunde ngha mwene nghale ukhuta bandaindembo ncha mwoto.

2 et habebat in manu sua libellum apertum: et posuit pedem suum dextrum super mare, sinistrum autem super terram:

Mukhivokho khya mwene akolile eikalata eindebe yeiyo yeivaluliwe, pu eikhilunde khya mwene ieikhyakhundyo akhava akanyile pakyanya panyanja pu eikhilunde eikhyakhuheinghi akhava akanyile pakhilunga apaleivula nyanja.

3 et clamavit voce magna, quemadmodum cum leo rugit. Et cum clamasset, locuta sunt septem tonitrua voces suas.

Pu lieno akhava eilimenyu ulwangalamu umuyikulumeila, vuikhyova eilimenyu eilyo injasi lekhela khumo nchope pundikhakuhuma.

4 Et cum locuta fuissent septem tonitrua voces suas, ego scripturus eram: et audivi vocem de cælo dicentem mihi: Signa quæ locuta sunt septem tonitrua: et noli ea scribere.

Vunchikuhuma akhavaleilo akhakhusimba khakhava khahenghelile puleino niekhapuliekha eilimenyu ukhuhuma khukyanya eiliita, “Uveikhe munumbula ulekhe lekhela khumo nchinchovile pu ulekhe ukhusimba.

5 Et angelus, quem vidi stantem super mare et super terram, levavit manum suam ad cælum:

Pu usuhwa ula uveiniambwene eimile pa nyanja na pakhilunga pu aleikhwimeikha eikhivokho khyamwene eikhyakhundyo aleikhukhiloncha khukyanya

6 et juravit per viventem in sæcula sæculorum, qui creavit cælum, et ea quæ in eo sunt: et terram, et ea quæ in ea sunt: et mare, et ea quæ in eo sunt: Quia tempus non erit amplius: (aiōn g165)

pu akhijyingha mwula unyawumi pakhusita khusila lusikhu, umwene uvei apelile khukyanya ni finu ifyumwufile, na khikhilunga ni finu ifyumwufile nie nyanja nifinu ifili munyanja, pa khuta sapakhave nakhaseikhi pa inchi vunchimalile ukhuvombekha. (aiōn g165)

7 sed in diebus vocis septimi angeli, cum cœperit tuba canere, consummabitur mysterium Dei sicut evangelizavit per servos suos prophetas.

Pu lieno mukhinghono khila vuusuhwa uva lekhela khumo yakhiva iva pakutengula ukhunkuva eingalape ya mwene, pu khuvutitu incha Nguluve punchilava chisilile nduvu walumbeilile khuvavombi vamwene avanyamalangho.

8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem mecum, et dicentem: Vade, et accipe librum apertum de manu angeli stantis super mare, et super terram.

Eilimenyu eilyuniapulikhe ukhuhuma khukyanya leikhambula une ukhuta luta ukhatola ngha yeila eiyeivaluliwe eiyilimu mavokho ngha suhwa ula uveiemile pakyanya pa nyanja hange napakhilunga.”

9 Et abii ad angelum, dicens ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi: Accipe librum, et devora illum: et faciet amaricari ventrem tuum, sed in ore tuo erit dulce tamquam mel.

Puneikhaluta khusuhwa nukhumbula ukhuta ame eikalatayeile. Pu akhata, “Khulyune tola eikalataeindebe eiyo ulye puyikhukhupelangha uluvavo mulitumbu lyakho. Pu mundomo nghwakho yiveinchangha nonu ukhuta wukhe.”

10 Et accepi librum de manu angeli, et devoravi illum: et erat in ore meo tamquam mel dulce, et cum devorassem eum, amaricatus est venter meus:

Punikhata eikalata eila ukhuhuma mukhivokho khya suhwa ula. Punikhlya khupe khikhava khinongha wita wukhe mundomo nghwango, puniavile neimalile ukhulya eikalata yeila pa eilitumbu lyango leikhava nuluvavo.

11 et dixit mihi: Oportet te iterum prophetare gentibus, et populis, et linguis, et regibus multis.

Pu amamenyu maninie nghakhambula akhata, “Unonghile ukhunchova uvulanghuchi hange pavanu na pa khilunga na munjovele na muvankuludeva avingi.”