Psalmorum 94
1 Psalmus ipsi David, quarta sabbati. [Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit.
O ry Iehovà, Andrianañahare mpamale-fate, ry Andrianañahare, mpañome-to: mireandreaña.
2 Exaltare, qui judicas terram; redde retributionem superbis.
Miongaha, ry Mpizaka’ ty tane toio; lilovo ami’ty fañeva’e o mpirengevokeo.
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur;
Sikal’ ombia o lo-tserekeo, ry Iehovà: pak’ombia ty mbe hitreña’ o tsivokatseo?
4 effabuntur et loquentur iniquitatem; loquentur omnes qui operantur injustitiam?
Mifatatiake, manotratsotrake; mijiajia iaby o mpanao ratio.
5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt.
Demohe’ iereo ondati’oo ry Iehovà, volevole’ iereo ty lova’o.
6 Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt.
Vonoe’ iereo ty vantotse naho ty renetane, naho mañoho-doza amo bode-raeo;
7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob.
vaho manao ti-hoe: Tsy vazoho’ Ià; tsy mañaoñe t’i Andrianañahare’ Iakobe.
8 Intelligite, insipientes in populo; et stulti, aliquando sapite.
Mañaraharà ry borololo am’ ondatio; naho o dagolao, ombia t’ie hahafohiñe?
9 Qui plantavit aurem non audiet? aut qui finxit oculum non considerat?
Tsy mahajanjiñe hao i nambole o ravembiaoy? Tsy mahavazoho hao i Mpitsene fihainoy?
10 Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam?
Tsy hanoro hao i Mpandilo o fifeheañeo? ie mañòke hilala am’ondatio.
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
Arofoana’ Iehovà ty fitsakorea’ ondaty; t’ie kofòke avao.
12 Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum:
Haha t’indaty lilove’o ry Ià, naho i anara’o amy Tsara’oy;
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
homea’o fitofàñe an-tsan-kasotriañe, ampara’ te nihaliañe koboñe o lo-tserekeo.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet,
Tsy ho farie’ Iehovà ondati’eo; tsy haforintse’e i lova’ey.
15 quoadusque justitia convertatur in judicium: et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.
Mbe himpoly ami’ty hahiti’e o zakao, le hene hañorik’ aze o vañoñ’ añ’arofoo.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
Ia ty hitroatse amo tsereheñeo ho ahy? Ia ty hijohañe amo mpanao ratio ho amakoo?
17 Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
Naho tsy Iehovà ty nañimb’ ahy le ho nitobe am-pitsiñañe ty fiaiko.
18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua, Domine, adjuvabat me.
Ie anoeko ty hoe: Midorasitse ty tomboko; le manozañ’ ahy ty fiferenaiña’o ry Iehovà.
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
Ie mañotrotro ty hamahimahin-troke, le mampanintsiñe ty fiaiko o fañohòa’oo.
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto?
Mete hiharo-rehak’ ama’o hao ty fitobohan-katsivokarañe— ie mikitro-draha hatao’e fañè,
21 Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt.
naho mirañadrañake hañè-doza ami’ty fiai’ o vañoñeo, vaho mañozoñe ty lio tsy aman-kila.
22 Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ.
Fe haboam-pitsolohako t’Iehovà, vaho lamilamy fipalirako t’i Andrianañahareko.
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.]
Nampolia’e ty hatsivokara’ iareo, vaho ho mongora’e ty amo fikotriha’iareoo; toe ihañitoa’ Iehovà Andrianañaharentika.
