Psalmorum 91
1 Laus cantici David. [Qui habitat in adjutorio Altissimi, in protectione Dei cæli commorabitur.
Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.
2 Dicet Domino: Susceptor meus es tu, et refugium meum; Deus meus, sperabo in eum.
Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.
3 Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium, et a verbo aspero.
Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.
4 Scapulis suis obumbrabit tibi, et sub pennis ejus sperabis.
У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.
5 Scuto circumdabit te veritas ejus: non timebis a timore nocturno;
Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,
6 a sagitta volante in die, a negotio perambulante in tenebris, ab incursu, et dæmonio meridiano.
Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.
7 Cadent a latere tuo mille, et decem millia a dextris tuis; ad te autem non appropinquabit.
Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.
8 Verumtamen oculis tuis considerabis, et retributionem peccatorum videbis.
Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.
9 Quoniam tu es, Domine, spes mea; Altissimum posuisti refugium tuum.
Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,
10 Non accedet ad te malum, et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo.
Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.
11 Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis.
У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.
12 In manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.
13 Super aspidem et basiliscum ambulabis, et conculcabis leonem et draconem.
Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.
14 Quoniam in me speravit, liberabo eum; protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.
«У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.
15 Clamabit ad me, et ego exaudiam eum; cum ipso sum in tribulatione: eripiam eum, et glorificabo eum.
У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.
16 Longitudine dierum replebo eum, et ostendam illi salutare meum.]
Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».
