Psalmorum 85
1 In finem, filiis Core. Psalmus. [Benedixisti, Domine, terram tuam; avertisti captivitatem Jacob.
Przedniejszemu śpiewakowi synom Korego psalm. Łaskęś, Panie! niekiedy pokazywał ziemi twojej; przywróciłeś zasię z niewoli Jakóba.
2 Remisisti iniquitatem plebis tuæ; operuisti omnia peccata eorum.
Odpuściłeś nieprawość ludu twojego, pokryłeś wszelki grzech ich. (Sela)
3 Mitigasti omnem iram tuam; avertisti ab ira indignationis tuæ.
Uśmierzyłeś wszystek gniew twój, odwróciłeś od zapalczywości popędliwość twoję.
4 Converte nos, Deus salutaris noster, et averte iram tuam a nobis.
Przywróć nas, o Boże zbawienia naszego; a uczyń wstręt gniewowi swemu przeciwko nam.
5 Numquid in æternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
Izali na wieki gniewać się będziesz na nas? a rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?
6 Deus, tu conversus vivificabis nos, et plebs tua lætabitur in te.
Izali ty obróciwszy się, nie ożywisz nas, tak, aby się lud twój rozradował w tobie?
7 Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam, et salutare tuum da nobis.
Panie! okaż nam miłosierdzie twoje, a daj nam zbawienie swoje.
8 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus, quoniam loquetur pacem in plebem suam, et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor.
Ale posłucham, co rzecze Bóg, on Pan mocny; zaiste mówi pokój do ludu swego, i do świętych swoich, byle się jedno zaś do głupstwa nie wracali.
9 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius, ut inhabitet gloria in terra nostra.
Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją; a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej.
10 Misericordia et veritas obviaverunt sibi; justitia et pax osculatæ sunt.
Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą; sprawiedliwość i pokój pocałują się.
11 Veritas de terra orta est, et justitia de cælo prospexit.
Prawda z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość z nieba wyjrzy.
12 Etenim Dominus dabit benignitatem, et terra nostra dabit fructum suum.
Da też Pan i doczesne dobra, a ziemia nasza wyda owoc swój.
13 Justitia ante eum ambulabit, et ponet in via gressus suos.]
Sprawi, że sprawiedliwość przed twarzą jego pójdzie, gdy postawi na drodze nogi swoje.
