Psalmorum 84

1 In finem, pro torcularibus filiis Core. Psalmus. [Quam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum!

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm. O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!

2 Concupiscit, et deficit anima mea in atria Domini; cor meum et caro mea exsultaverunt in Deum vivum.

Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.

3 Etenim passer invenit sibi domum, et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos: altaria tua, Domine virtutum, rex meus, et Deus meus.

Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!

4 Beati qui habitant in domo tua, Domine; in sæcula sæculorum laudabunt te.

Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. (Sela)

5 Beatus vir cujus est auxilium abs te: ascensiones in corde suo disposuit,

Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje.

6 in valle lacrimarum, in loco quem posuit.

Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich.

7 Etenim benedictionem dabit legislator; ibunt de virtute in virtutem: videbitur Deus deorum in Sion.

I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie.

8 Domine Deus virtutum, exaudi orationem meam; auribus percipe, Deus Jacob.

O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. (Sela)

9 Protector noster, aspice, Deus, et respice in faciem christi tui.

O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego.

10 Quia melior est dies una in atriis tuis super millia; elegi abjectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum.

Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników.

11 Quia misericordiam et veritatem diligit Deus: gratiam et gloriam dabit Dominus.

Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności.

12 Non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia: Domine virtutum, beatus homo qui sperat in te.]

Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.