< Psalmorum 83 >
1 Canticum Psalmi Asaph. [Deus, quis similis erit tibi? ne taceas, neque compescaris, Deus:
He waiata, he himene, na Ahapa. E te Atua, kei wahangu koe, kei whakarongo puku, kei ata noho, e te Atua.
2 quoniam ecce inimici tui sonuerunt, et qui oderunt te extulerunt caput.
He mea hoki, tenei ou hoariri te ngangau nei, a kua ara nga matenga o te hunga e kino ana ki a koe.
3 Super populum tuum malignaverunt consilium, et cogitaverunt adversus sanctos tuos.
Kua ata ngarahu ratou ki tau iwi, e whakatakoto korero ana hoki ratou mo au mea huna.
4 Dixerunt: Venite, et disperdamus eos de gente, et non memoretur nomen Israël ultra.
Kua mea nei ratou, Tena, tatou ka huna i a ratou, kia kore ai tena iwi; kia kaua ai hoki e maharatia te ingoa o Iharaira a muri ake nei.
5 Quoniam cogitaverunt unanimiter; simul adversum te testamentum disposuerunt:
Kua kotahi to ratou ngakau i a ratou e runanga ana: kua whakatakoto ratou he tikanga kino ki a koe;
6 tabernacula Idumæorum et Ismahelitæ, Moab et Agareni,
Ko nga teneti o Eroma, o nga Ihimaeri, o Moapa, o nga Hakarini;
7 Gebal, et Ammon, et Amalec; alienigenæ cum habitantibus Tyrum.
A Kepara, a Amona, a Amareke, nga Pirihitini, me nga tangata o Taira:
8 Etenim Assur venit cum illis: facti sunt in adjutorium filiis Lot.
Kua uru hoki a Ahiria ki roto ki a ratou; kua awhinatia e ratou nga tamariki a Rota. (Hera)
9 Fac illis sicut Madian et Sisaræ, sicut Jabin in torrente Cisson.
Peratia ratou me Miriana: me Hihera, me Iapini, i te awa i Kihona:
10 Disperierunt in Endor; facti sunt ut stercus terræ.
I mate nei ki Eneroro, i waiho nei hei whakawairakau mo te whenua.
11 Pone principes eorum sicut Oreb, et Zeb, et Zebee, et Salmana: omnes principes eorum,
Kia rite o ratou rangatira ki a Orepe raua ko Teepe, ae, o ratou ariki katoa hoki ki a Tepa raua ko Taramuna;
12 qui dixerunt: Hæreditate possideamus sanctuarium Dei.
Mo ratou i mea, Tatou ka tango i nga kainga o te Atua mo tatou.
13 Deus meus, pone illos ut rotam, et sicut stipulam ante faciem venti.
E toku Atua, meinga ratou kia rite ki te awhiowhio puehu, ki te papapa e puhia ana e te hau.
14 Sicut ignis qui comburit silvam, et sicut flamma comburens montes,
Kia rite ki te ahi e kai ana i te ngahere, ki te mura hoki e toro ai nga maunga;
15 ita persequeris illos in tempestate tua, et in ira tua turbabis eos.
Kia pera te whai o tau awha i a ratou, tau whakaohorere hoki i a ratou ki tau paroro.
16 Imple facies eorum ignominia, et quærent nomen tuum, Domine.
Whakakiia o ratou kanohi ki te whakama: kia rapu ai ratou ki tou ingoa, e Ihowa.
17 Erubescant, et conturbentur in sæculum sæculi, et confundantur, et pereant.
Kia whakama, kia ohorere ratou ake ake; ae, kia numinumi ratou, kia ngaro hoki.
18 Et cognoscant quia nomen tibi Dominus: tu solus Altissimus in omni terra.]
Kia matau ai ratou, ko koe anake, ko Ihowa nei tou ingoa, te Runga Rawa i te whenua katoa.