Psalmorum 81

1 In finem, pro torcularibus. Psalmus ipsi Asaph. [Exsultate Deo adjutori nostro; jubilate Deo Jacob.

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

2 Sumite psalmum, et date tympanum; psalterium jucundum cum cithara.

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

3 Buccinate in neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestræ:

Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

4 quia præceptum in Israël est, et judicium Deo Jacob.

Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

5 Testimonium in Joseph posuit illud, cum exiret de terra Ægypti; linguam quam non noverat, audivit.

Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

6 Divertit ab oneribus dorsum ejus; manus ejus in cophino servierunt.

Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

7 In tribulatione invocasti me, et liberavi te. Exaudivi te in abscondito tempestatis; probavi te apud aquam contradictionis.

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

8 Audi, populus meus, et contestabor te. Israël, si audieris me,

Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

9 non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

10 Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti. Dilata os tuum, et implebo illud.

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

11 Et non audivit populus meus vocem meam, et Israël non intendit mihi.

Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

12 Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum; ibunt in adinventionibus suis.

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

13 Si populus meus audisset me, Israël si in viis meis ambulasset,

Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

14 pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem, et super tribulantes eos misissem manum meam.

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

15 Inimici Domini mentiti sunt ei, et erit tempus eorum in sæcula.

Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

16 Et cibavit eos ex adipe frumenti, et de petra melle saturavit eos.]

I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.