Psalmorum 77
1 In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph. [Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.
Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.
2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea;
W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.
Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus.
Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.
5 Cogitavi dies antiquos, et annos æternos in mente habui.
Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:
7 Numquid in æternum projiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?
8 aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?
9 aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)
10 Et dixi: Nunc cœpi; hæc mutatio dexteræ Excelsi.
I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.
11 Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum:
Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.
12 et meditabor in omnibus operibus tuis, et in adinventionibus tuis exercebor.
Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.
13 Deus, in sancto via tua: quis deus magnus sicut Deus noster?
Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?
14 Tu es Deus qui facis mirabilia: notam fecisti in populis virtutem tuam.
Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.
15 Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Jacob et Joseph.
Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)
16 Viderunt te aquæ, Deus; viderunt te aquæ, et timuerunt: et turbatæ sunt abyssi.
Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.
17 Multitudo sonitus aquarum; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt;
Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ; commota est, et contremuit terra.
Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.
19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis, et vestigia tua non cognoscentur.
Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.]
Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.
