Psalmorum 77
1 In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph. [Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.
2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea;
Amy andro nahampohek’ ahiy t’ie nipay i Talè; an-taña nahity, tsy nigebañe te haleñe; nifoneñe tsy hohòeñe ty foko.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.
Ie mahatiahy iraho, ry Andrianañahare le mitretretretre, ie tsakorèko, le mitoirañe ty troko. Selà
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus.
Tana’o tsy hikòpoke o holi-masokoo; embetse iraho tsy mahafivolañe.
5 Cogitavi dies antiquos, et annos æternos in mente habui.
Nereñereko o andro taoloo, o taoñe haehaeo,
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
Tiahiko o nititihako an-kaleñeo; mifañaoñe ami’ty troko iraho, le hoe ty fitsakorean-troko:
7 Numquid in æternum projiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
Haitoa’ i Talè zafe-anake hao? le lia’e tsy hisohe’e hao?
8 aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
Fa modo kitro añ’afe’e hao ty fiferenaiña’e? Fa nilesa kitro-katroke hao i nampitamae’ey?
9 aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
Nihaliñon’Añahare hao ty fatariha’e? nagabe’e an-kaviñerañe ao hao i fitretreza’ey? Selà
10 Et dixi: Nunc cœpi; hæc mutatio dexteræ Excelsi.
Le hoe raho: Zao ty halemeako: Ie ataoko ho mete miova ty fitàn-kavana’ i Andindimoneñey.
11 Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum:
Ho tiahiko ty fitoloña’ Ià, hahatsikaitse o raha tsitantane nanoe’o haehaeo.
12 et meditabor in omnibus operibus tuis, et in adinventionibus tuis exercebor.
Ho hene tsakorèko o fitoloña’oo, hereñerèko o tolon-draha’oo.
13 Deus, in sancto via tua: quis deus magnus sicut Deus noster?
Ry Andrianañahare, masiñe ty lala’o; ia ty ndrahare ra’elahy hañirinkiriñe aman’ Añahare?
14 Tu es Deus qui facis mirabilia: notam fecisti in populis virtutem tuam.
Ihe ro Andrianañahare mitolon-kalatsàñe! fa naboa’o am’ ondatio ty haozara’o.
15 Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Jacob et Joseph.
Nijebañem-pità’o ondati’oo, o tarira’ Iakobe naho Iosefeo. Selà
16 Viderunt te aquæ, Deus; viderunt te aquæ, et timuerunt: et turbatæ sunt abyssi.
Nahatrea Azo o ranoo, ry Andrianañahare, ie nahatrea azo i ranoy le nivalitaboake! nitabohazake i lalekey.
17 Multitudo sonitus aquarum; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt;
Nampikojojoake orañe o rahoñeo; nigorogodoiñe i likerañey, nimb’etia mb’atia ka o ana-pale’oo.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ; commota est, et contremuit terra.
Tam-po’ i tangololahiy ty fivola’ i ampi’oy; nampireandreañe’ i helatsey ty voatse toy! nihondrahondra naho niozoñozoñe ty tane toy.
19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis, et vestigia tua non cognoscentur.
Nitoañe’ i lala’oy i riakey, i rano jabajabay ty nilalan-tsile’o; vaho tsy nioniñe o liam-pandia’oo.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.]
Narahe’o hoe lia-raike ondati’oo, am-pità’ i Mosè naho i Aharone.
