< Psalmorum 71 >
1 Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. [In te, Domine, speravi; non confundar in æternum.
Em ti, Senhor, confio; nunca seja eu confundido.
2 In justitia tua libera me, et eripe me: inclina ad me aurem tuam, et salva me.
Livra-me na tua justiça, e faze-me escapar: inclina os teus ouvidos para mim, e salva-me.
3 Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias: quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.
Sê tu a minha habitação forte, à qual possa recorrer continuamente: deste um mandamento que me salva, pois tu és a minha rocha e a minha fortaleza.
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui:
Livra-me, meu Deus, das mãos do ímpio, das mãos do homem injusto e cruel.
5 quoniam tu es patientia mea, Domine; Domine, spes mea a juventute mea.
Pois tu és a minha esperança. Senhor Deus; tu és a minha confiança desde a minha mocidade.
6 In te confirmatus sum ex utero; de ventre matris meæ tu es protector meus; in te cantatio mea semper.
Por ti tenho sido sustentado desde o ventre: tu és aquele que me tiraste das entranhas de minha mãe: o meu louvor será para ti constantemente.
7 Tamquam prodigium factus sum multis; et tu adjutor fortis.
Sou como um prodígio para muitos, mas tu és o meu refúgio forte.
8 Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam.
Encha-se a minha boca do teu louvor da tua glória todo o dia.
9 Ne projicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
Não me rejeites no tempo da velhice; não me desampares, quando se for acabando a minha força.
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum,
Porque os meus inimigos falam contra mim, e os que espiam a minha alma consultam juntos,
11 dicentes: Deus dereliquit eum: persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat.
Dizendo: Deus o desamparou: persegui-o e tomai-o, pois não há quem o livre.
12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum respice.
Ó Deus, não te alongues de mim: meu Deus, apressa-te em ajudar-me.
13 Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ; operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi.
Sejam confundidos e consumidos os que são adversários da minha alma; cubram-se de opróbrio e de confusão aqueles que procuram o meu mal.
14 Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam.
Mas eu esperarei continuamente, e te louvarei cada vez mais.
15 Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,
A minha boca manifestará a tua justiça e a tua salvação todo o dia, pois não conheço o número delas.
16 introibo in potentias Domini; Domine, memorabor justitiæ tuæ solius.
Sairei na força do Senhor Deus, farei menção da tua justiça, e só dela.
17 Deus, docuisti me a juventute mea; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.
Ensinaste-me, ó Deus, desde a minha mocidade; e até aqui tenho anunciado as tuas maravilhas.
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est, potentiam tuam,
Agora também, quando estou velho e de cabelos brancos, não me desampares, ó Deus, até que tenha anunciado a tua força a esta geração, e o teu poder a todos os vindouros.
19 et justitiam tuam, Deus, usque in altissima; quæ fecisti magnalia, Deus: quis similis tibi?
Também a tua justiça, ó Deus, está muito alta, pois fizeste grandes coisas: ó Deus, quem é semelhante a ti
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas! et conversus vivificasti me, et de abyssis terræ iterum reduxisti me.
Tu, que me tens feito ver muitos males e angústias, me darás ainda a vida, e me tirarás dos abismos da terra.
21 Multiplicasti magnificentiam tuam; et conversus consolatus es me.
Aumentarás a minha grandeza, e de novo me consolarás.
22 Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus; psallam tibi in cithara, sanctus Israël.
Também eu te louvarei com o saltério, bem como à tua verdade, ó meu Deus, cantarei com a harpa a ti, ó Santo de Israel.
23 Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi; et anima mea quam redemisti.
Os meus lábios exultarão quando eu te cantar, assim como a minha alma que tu remiste.
24 Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.]
A minha língua falará da tua justiça todo o dia; pois estão confundidos e envergonhados aqueles que procuram o meu mal.