Psalmorum 67

1 In finem, in hymnis. Psalmus cantici David. [Deus misereatur nostri, et benedicat nobis; illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri:

Een psalm, een lied, voor den opperzangmeester, op de Neginoth. God zij ons genadig en zegene ons; Hij doe Zijn aanschijn aan ons lichten. (Sela)

2 ut cognoscamus in terra viam tuam, in omnibus gentibus salutare tuum.

Opdat men op de aarde Uw weg kenne, onder alle heidenen Uw heil.

3 Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.

De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.

4 Lætentur et exsultent gentes, quoniam judicas populos in æquitate, et gentes in terra dirigis.

De natien zullen zich verblijden en juichen, omdat Gij de volken zult richten in rechtmatigheid; en de natien op de aarde die zult Gij leiden. (Sela)

5 Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.

De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.

6 Terra dedit fructum suum: benedicat nos Deus, Deus noster!

De aarde geeft haar gewas; God, onze God, zal ons zegenen.

7 Benedicat nos Deus, et metuant eum omnes fines terræ.]

God zal ons zegenen; en alle einden der aarde zullen Hem vrezen.