Psalmorum 64

1 In finem. Psalmus David. [Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor; a timore inimici eripe animam meam.

Ó, Drottinn, hlustaðu á neyðaróp mitt, verndaðu mig!

2 Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.

því að hópur af þorpurum og bófum hafa gert samsæri gegn mér.

3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas; intenderunt arcum rem amaram,

Orð þeirra eru eins og rýtingur í bakið. Þeir hvæsa á mig og nísta hjarta mitt.

4 ut sagittent in occultis immaculatum.

Þeir senda mér kaldar kveðjur úr launsátri, vinna verk sín í skyndi, eru hvergi smeykir.

5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos; dixerunt: Quis videbit eos?

Þeir sitja á svikráðum. Hittast á laun og leggja gildrur fyrir aðra. „Þetta sér enginn, “segja þeir.

6 Scrutati sunt iniquitates; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum,

Þeir upphugsa ill verk og segja „Nú er allt klappað og klárt!“Hjörtu þeirra fyllast illsku og svikum.

7 et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum,

En Guð mun slá þá til jarðar. Eins og hendi sé veifað hittir örin þá

8 et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos,

Tunga þeirra verður þeim að falli. Menn hrista höfuðið yfir þeim og

9 et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt.

ótta slær á alla. Þeir játa mikilleik Guðs og hans voldugu verk, gefa gætur að því sem hann gerir.

10 Lætabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.]

En hinir trúuðu munu fagna í Drottni, leita hjálpar hans og hrósa sigri með honum.