Psalmorum 63

1 Psalmus David, cum esset in deserto Idumææ. [Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea; quam multipliciter tibi caro mea!

Psalm Dawida, gdy przebywał na Pustyni Judzkiej. Boże, ty jesteś moim Bogiem, od rana cię szukam; pragnie ciebie moja dusza, tęskni do ciebie moje ciało w ziemi suchej i spragnionej, [w której] nie ma wody;

2 In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.

Abym widział twoją moc i chwałę tak, jak cię ujrzałem w twojej świątyni;

3 Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.

Skoro lepsze jest twoje miłosierdzie niż życie, moje wargi będą cię chwaliły;

4 Sic benedicam te in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas.

Tak błogosławić cię będę póki żyję, wzniosę swe ręce w imię twoje.

5 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum.

Jak tłuszczem i sadłem będzie nasycona moja dusza, moje usta będą cię wielbić radosnymi wargami;

6 Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te.

Gdy cię wspominam na moim posłaniu i rozmyślam o tobie podczas nocnych straży.

7 Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.

Ponieważ byłeś mi pomocą, w cieniu twoich skrzydeł będę się weselił.

8 Adhæsit anima mea post te; me suscepit dextera tua.

Moja dusza przylgnęła do ciebie, twoja prawica mnie podtrzymuje.

9 Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam: introibunt in inferiora terræ;

Ale ci, którzy dążą do zguby mojej duszy, sami zejdą do głębi ziemi.

10 tradentur in manus gladii: partes vulpium erunt.

Będą wydani pod ostrze miecza, staną się łupem lisów.

11 Rex vero lætabitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.]

Lecz król będzie się weselił w Bogu, będzie się chlubił każdy, kto na niego przysięga, a usta kłamców zostaną zamknięte.