< Psalmorum 61 >
1 In finem. In hymnis David. [Exaudi, Deus, deprecationem meam; intende orationi meæ.
Ho an’ ny mpiventy hira. Hampiarahina amin’ ny valiha. Nataon’ i Davida. Henoy ny fitarainako, Andriamanitra ô; tandremo ny fivavako.
2 A finibus terræ ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum; in petra exaltasti me. Deduxisti me,
Any am-paran’ ny tany no hiantsoako Anao raha reraka ny foko; ento aho ho any amin’ ny vatolampy izay avo ka tsy tratro;
3 quia factus es spes mea: turris fortitudinis a facie inimici.
Fa aroko Hianao sy tilikambo mafy handosirako ny fahavalo.
4 Inhabitabo in tabernaculo tuo in sæcula; protegar in velamento alarum tuarum.
Aoka hitoetra ao an-tranonao mandrakizay aho; aoka hialoka ao ambanin’ ny fanomban’ ny elatrao aho,
5 Quoniam tu, Deus meus, exaudisti orationem meam; dedisti hæreditatem timentibus nomen tuum.
Fa Hianao, Andriamanitra ô efa nandre ny voadiko; efa nomenao ahy ny lovan’ izay matahotra ny anaranao.
6 Dies super dies regis adjicies; annos ejus usque in diem generationis et generationis.
Halavao ny andron’ ny mpanjaka; aoka ny taonany hahatratra ny taranaka maro.
7 Permanet in æternum in conspectu Dei: misericordiam et veritatem ejus quis requiret?
Aoka hitoetra eo anatrehan’ Andriamanitra mandrakizay izy; famindram-po sy fahamarinana no tendreo hiaro azy;
8 Sic psalmum dicam nomini tuo in sæculum sæculi, ut reddam vota mea de die in diem.]
Ka dia izany no hankalazako ny anaranao mandrakizay, mba hanefako isan’ andro ny voadiko.