< Psalmorum 61 >

1 In finem. In hymnis David. [Exaudi, Deus, deprecationem meam; intende orationi meæ.
Au chef des chantres. Sur instruments à cordes. De David. O Dieu! Écoute mes cris, Sois attentif à ma prière!
2 A finibus terræ ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum; in petra exaltasti me. Deduxisti me,
Du bout de la terre je crie à toi, le cœur abattu; Conduis-moi sur le rocher que je ne puis atteindre!
3 quia factus es spes mea: turris fortitudinis a facie inimici.
Car tu es pour moi un refuge, Une tour forte, en face de l’ennemi.
4 Inhabitabo in tabernaculo tuo in sæcula; protegar in velamento alarum tuarum.
Je voudrais séjourner éternellement dans ta tente, Me réfugier à l’abri de tes ailes. (Pause)
5 Quoniam tu, Deus meus, exaudisti orationem meam; dedisti hæreditatem timentibus nomen tuum.
Car toi, ô Dieu! Tu exauces mes vœux, Tu me donnes l’héritage de ceux qui craignent ton nom.
6 Dies super dies regis adjicies; annos ejus usque in diem generationis et generationis.
Ajoute des jours aux jours du roi; Que ses années se prolongent à jamais!
7 Permanet in æternum in conspectu Dei: misericordiam et veritatem ejus quis requiret?
Qu’il reste sur le trône éternellement devant Dieu! Fais que ta bonté et ta fidélité veillent sur lui!
8 Sic psalmum dicam nomini tuo in sæculum sæculi, ut reddam vota mea de die in diem.]
Alors je chanterai sans cesse ton nom, En accomplissant chaque jour mes vœux.

< Psalmorum 61 >