Psalmorum 58

1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem. [Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

2 Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.

3 Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

4 Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,

5 quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.

6 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.

7 Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.

8 Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.

9 Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.

10 Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

11 Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.]