Psalmorum 55
1 In finem, in carminibus. Intellectus David. [Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam:
Ki te tino kaiwhakatangi Nekinoto. He Makiri, na Rawiri. E te Atua, tahuri mai tou taringa ki taku inoi: kei whakangaro atu koe, ina tangi ahau.
2 intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum
Anga mai ki ahau, whakahokia mai he kupu ki ahau: pokaikaha noa iho ahau i ahau e tangi nei, e hamama nei;
3 a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.
I te reo hoki o te hoariri, i te tukino a te tangata kino: no te mea e utaina ana e ratou he hara ki runga ki ahau, a e kino ana ki ahau, e riri ana.
4 Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.
Mamae pu toku ngakau i roto i ahau: kua taka ki runga ki ahau nga wehi whakamate.
5 Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.
Kua pa ki ahau te wehi me te wiri: a pokia iho ahau e te whakamataku.
6 Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam?
Na ko taku meatanga, Aue, te whai pakau ahau me he kukupa; penei ka rere atu ahau, a ka whai okiokinga.
7 Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.
Katahi ahau ka rere ki tawhiti; a noho rawa atu i te koraha. (Hera)
8 Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
Ka hohoro toku rere atu i te hau, i te awha.
9 Præcipita, Domine; divide linguas eorum: quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.
Whakangaromia, e te Ariki, wehia o ratou arero; kua kitea hoki e ahau te tukino me te tutu o roto o te pa.
10 Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas; et labor in medio ejus,
Haereere ana ratou i te ao, i te po, i runga i ona taiepa, a tawhio noa: he kino kei roto, he hianga.
11 et injustitia: et non defecit de plateis ejus usura et dolus.
He hara kei waenganui ona: kahore ona ara e mahue i te tinihanga, i te hianga.
12 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
Ehara hoki i te hoariri nana ahau i tawai; penei e taea e ahau te whakaririka: ehara hoki i te hoa whawhai noku i whakakake ki ahau; penei kua piri ahau, kei kitea e ia.
13 Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus:
Nau ia, na te tangata i rite ki ahau, na toku takahoa, na taku i mohio ai.
14 qui simul mecum dulces capiebas cibos; in domo Dei ambulavimus cum consensu.
Ahuareka tonu ta taua korerorero; haere tahi ana hoki taua i roto i te ropu ki te whare o te Atua.
15 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes: quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. (Sheol h7585)
Kia mau ohorere ratou i te mate, kia heke ora ki te reinga: he hara hoki kei o ratou nohoanga, kei waenganui i a ratou. (Sheol h7585)
16 Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.
Ko ahau, ka karanga ahau ki te Atua: a ma Ihowa ahau e whakaora.
17 Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo; et exaudiet vocem meam.
I te ahiahi, i te ata, i te poutumarotanga, ka inoi ahau, ka tangi: a ka whakarongo ia ki toku reo.
18 Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi: quoniam inter multos erant mecum.
Whakaorangia ana e ia toku wairua i runga i te rangimarie i ahau e whakaekea ana: he tokomaha hoki oku hoa whawhai.
19 Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.
Ka whakarongo te Atua, no tua iho nei tona nohoanga, a ka whakahoki i ta ratou. (Hera) Ko te hunga kahore o ratou whakawhitiwhitinga, a kahore o ratou wehi ki te Atua.
20 Extendit manum suam in retribuendo; contaminaverunt testamentum ejus:
Kua totoro ona ringa ki te hunga kua mau nei ta ratou rongo ki a ia; kua whakataka e ia tana kawenata.
21 divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum; et ipsi sunt jacula.
Maeneene atu tona mangai i te pata, he whawhai ia kei roto i tona ngakau: ngawari atu ana kupu i te hinu, kahore, he hoari kua oti te unu.
22 Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in æternum fluctuationem justo.
Maka ki runga ki a Ihowa tau pikaunga, a mana koe e whakau ake: e kore e tukua e ia te hunga tika kia whakangaueuetia ake ake.
23 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine.]
Mau ia ratou e mea, e te Atua, kia heke ki te poka o te pirau: e kore nga tangata toto, nga tangata hianga e tutuki ki te hawhe o o ratou ra; ko ahau ia, ka whakawhirinaki ki a koe.
