< Psalmorum 54 >
1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? [Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.
Nkunga Davidi kuidi pfumu minyimbidi kayimbidila mu mu thangu basi Zifi bayiza kamba Sawuli ti: “Davidi kuidi beto” kasuamini. Wuphukisa, Nzambi ama, mu dizina diaku; wundungisa mu lulendo luaku.
2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.
Wa lusambulu luama, a Nzambi. Dimba mambu ma munuꞌama.
3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
Zinzenza zilembo nduanisa ayi batu ba tsita balembo tombi luzingu luama. Batu bankambu kinzikanga Nzambi.
4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.
Bukiedika, Nzambi niandi nsadisi ama. Yave niandi wukukhindisanga.
5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.
Bika mambimbi mabuila bobo beti kuphueza; Mu kikhuikizi kiaku, wuba bunga.
6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.
Ndiela kutambikanga makaba mu ntima wu luzolo; ndiela zitisa dizina diaku, a Yave. Bila didi dimboti.
7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]
Bila niandi wukhula mu ziphasi ziama zioso ayi meso mama mamona mbedoso yi bobo beti kundenda.