< Psalmorum 54 >
1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? [Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.
2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.
3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.
5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.
6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.
7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]