< Psalmorum 54 >

1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? [Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.
Kumqondisi wokuhlabela. Kutshaywa iziginci. Ihubo likaDavida. Lapho amaZifi aya kuSawuli afika athi, “Kanti uDavida kacatshanga yini phakathi kwethu?” Ngisindisa, awu Nkulunkulu, ngebizo lakho; ngigeza ecaleni ngamandla akho.
2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.
Zwana umkhuleko wami, Oh Nkulunkulu; lalela amazwi omlomo wami.
3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
Ngihlaselwa ngabantu engingabaziyo; izikliwi zifuna impilo yami abantu abangamnanzanga uNkulunkulu.
4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.
Ngeqiniso uNkulunkulu ulusizo lwami; uThixo nguye ongisizayo.
5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.
Akuthi ububi bubuyele phezu kwalabo abangigconayo; ngokuthembeka kwakho babhubhise.
6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.
Ngizakwenzela umhlatshelo owomnikelo wokuzithandela; ngizalidumisa ibizo lakho, Thixo, ngoba lihle.
7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]
Ngoba ingikhulule kuzozonke inhlupheko zami, lamehlo ami akubonile ukunqotshwa kwezitha zami.

< Psalmorum 54 >