Psalmorum 54

1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? [Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.

In finem, In carminibus, intellectus David, Cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Deus in nomine tuo salvum me fac: et in virtute tua iudica me.

2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.

Deus exaudi orationem meam: auribus percipe verba oris mei.

3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.

Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam: et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.

4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.

Ecce enim Deus adiuvat me: et Dominus susceptor est animæ meæ.

5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.

Averte mala inimicis meis: et in veritate tua disperde illos.

6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.

Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo Domine: quoniam bonum est:

7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]

Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me: et super inimicos meos despexit oculus meus.