Psalmorum 54

1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? [Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.

Kathutkung: Devit Oe Cathut, na min lahoi na rungngang haw. Na thaonae hoi lawk na ceng pouh haw.

2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.

Oe Cathut, ka ratoum e heh thai haw. Ka dei e lawk heh na thai pouh haw.

3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.

Bangkongtetpawiteh, ramlouknaw ni kai taranlahoi a thaw awh teh, rep kacuengroenaw ni thei hanlah a kâcai awh. Cathut minhmai khoeroe khen awh hoeh. (Selah)

4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.

Khenhaw! Cathut teh na kabawmkung doeh. BAWIPA teh ka hringnae karingkungnaw koe ao.

5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.

A tawksak awh e thoenae hah ama ni a patho han. Ahnimouh teh na lawkkatang hoi raphoe haw.

6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.

Kai hai lungthocalah hoi nang koe thuengnae ka sak han. Oe BAWIPA, na min teh ka pholen han. Bangkongtetpawiteh, nang teh na hawi.

7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]

Kai hah runae phunkuep thung hoi na hlout sak teh, ka tarannaw koe ka phat e hah ka mit ni khei a hmu toe.