Psalmorum 54

1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? [Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.

Luwasa ako, O Dios, pinaagi sa imong ngalan, ug hukmi ako sa imong kusog.

2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.

Dungga ang akong pag-ampo, Dios; paminawa ang mga pulong sa akong baba.

3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.

Kay ang mga langyaw nakigbatok kanako, ug ang mga walay kaluoy nga kalalakin-an nangita sa akong kinabuhi. Wala nila gibutang ang Dios taliwala kanila. (Selah)

4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.

Tan-awa, ang Dios maoy akong magtatabang, ang Ginoo maoy naglaban kanako.

5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.

Panimaslan niya ug daotan ang akong mga kaaway; sa imong pagkamatinud-anon, laglaga (sila)

6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.

Magahalad ako kanimo ug kinabubut-ong halad; magpasalamat ako sa imong ngalan, Yahweh, tungod kay maayo kini.

7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]

Kay giluwas niya ako sa tanang pagsulay; ang akong mata nagtan-aw sa kadaogan ngadto sa akong mga kaaway.