Psalmorum 49
1 In finem, filiis Core. Psalmus. [Audite hæc, omnes gentes; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem:
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
2 quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.
Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
3 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
4 Inclinabo in parabolam aurem meam; aperiam in psalterio propositionem meam.
Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
5 Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me.
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
6 Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
7 Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam,
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
8 et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum;
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
9 et vivet adhuc in finem.
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
10 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,
Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
11 et sepulchra eorum domus illorum in æternum; tabernacula eorum in progenie et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
12 Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
13 Hæc via illorum scandalum ipsis; et postea in ore suo complacebunt.
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
14 Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol h7585)
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus:
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
17 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
18 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur; confitebitur tibi cum benefeceris ei.
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
19 Introibit usque in progenies patrum suorum; et usque in æternum non videbit lumen.
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
20 Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.]
Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
