< Psalmorum 48 >
1 Psalmus cantici. Filiis Core, secunda sabbati. [Magnus Dominus et laudabilis nimis, in civitate Dei nostri, in monte sancto ejus.
Pieśń psalmu synów Korego. Wielki jest Pan, i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej swojej.
2 Fundatur exsultatione universæ terræ mons Sion; latera aquilonis, civitas regis magni.
Ozdobą krainy, uciechą wszystkiej ziemi jest góra Syon w stronach północnych, miasto króla wielkiego.
3 Deus in domibus ejus cognoscetur cum suscipiet eam.
Bóg w pałacach jego uznany jest za twierdzę wysoką.
4 Quoniam ecce reges terræ congregati sunt; convenerunt in unum.
Bo oto królowie, gdy się zgromadzili i ciągnęli wespół,
5 Ipsi videntes, sic admirati sunt, conturbati sunt, commoti sunt.
Sami to ujrzawszy bardzo się zadziwili, a przestraszeni będąc prędko uciekali.
6 Tremor apprehendit eos; ibi dolores ut parturientis:
Strach ich tam ogarnął i boleść, jako niewiastę rodzącą.
7 in spiritu vehementi conteres naves Tharsis.
Wiatrem wschodnim pokruszysz okręty z Tarsys.
8 Sicut audivimus, sic vidimus, in civitate Domini virtutum, in civitate Dei nostri: Deus fundavit eam in æternum.
Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował aż na wieki. (Sela)
9 Suscepimus, Deus, misericordiam tuam in medio templi tui.
Uważamy, o Boże! miłosierdzie twoje w pośród kościoła twego.
10 Secundum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ; justitia plena est dextera tua.
Jakie jest imię twoje, Boże! taka też jest chwała twoja aż do kończyn ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
11 Lætetur mons Sion, et exsultent filiæ Judæ, propter judicia tua, Domine.
NIech się rozweseli góra Syon: niech się rozradują córki Judzkie dla sądów twoich, Boże!
12 Circumdate Sion, et complectimini eam; narrate in turribus ejus.
Otoczcie Syon, i obstąpcie go; policzcie wieże jego.
13 Ponite corda vestra in virtute ejus, et distribuite domos ejus, ut enarretis in progenie altera.
Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu.
14 Quoniam hic est Deus, Deus noster in æternum, et in sæculum sæculi: ipse reget nos in sæcula.]
Że ten Bóg jest Bogiem naszym na wieki wieczne, a iż on naszym hetmanem będzie aż do śmierci.