Psalmorum 46

1 In finem, filiis Core, pro arcanis. Psalmus. [Deus noster refugium et virtus; adjutor in tribulationibus quæ invenerunt nos nimis.

2 Propterea non timebimus dum turbabitur terra, et transferentur montes in cor maris.

3 Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum; conturbati sunt montes in fortitudine ejus.

4 Fluminis impetus lætificat civitatem Dei: sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.

5 Deus in medio ejus, non commovebitur; adjuvabit eam Deus mane diluculo.

6 Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.

7 Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.

8 Venite, et videte opera Domini, quæ posuit prodigia super terram,

9 auferens bella usque ad finem terræ. Arcum conteret, et confringet arma, et scuta comburet igni.

10 Vacate, et videte quoniam ego sum Deus; exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.

11 Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.]