< Psalmorum 4 >

1 In finem, in carminibus. Psalmus David. [Cum invocarem exaudivit me Deus justitiæ meæ, in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam. Filii hominum, usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium?
To the chief Musician. On stringed instruments. A Psalm of David. When I call, answer me, O God of my righteousness: in pressure thou hast enlarged me; be gracious unto me, and hear my prayer.
2 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum; Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.
Ye sons of men, till when is my glory [to be put] to shame? [How long] will ye love vanity, will ye seek after a lie? (Selah)
3 Irascimini, et nolite peccare; quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
But know that Jehovah hath set apart the pious [man] for himself: Jehovah will hear when I call unto him.
4 Sacrificate sacrificium justitiæ, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?
Be moved with anger, and sin not; meditate in your own hearts upon your bed, and be still. (Selah)
5 Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine: dedisti lætitiam in corde meo.
Offer sacrifices of righteousness, and confide in Jehovah.
6 A fructu frumenti, vini, et olei sui, multiplicati sunt.
Many say, Who shall cause us to see good? Lift up upon us the light of thy countenance, O Jehovah.
7 In pace in idipsum dormiam, et requiescam;
Thou hast put joy in my heart, more than in the time that their corn and their new wine was in abundance.
8 quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.]
In peace will I both lay me down and sleep; for thou, Jehovah, alone makest me to dwell in safety.

< Psalmorum 4 >