Psalmorum 25

1 In finem. Psalmus David. [Ad te, Domine, levavi animam meam:

De David. Al Vi, ho Eternulo, mi levas mian animon.

2 Deus meus, in te confido; non erubescam.

Ho mia Dio, Vin mi fidas; Ne lasu min hontiĝi; Ne lasu, ke miaj malamikoj moku pri mi.

3 Neque irrideant me inimici mei: etenim universi qui sustinent te, non confundentur.

Ĉar neniu el tiuj, kiuj esperas al Vi, hontiĝos; Nur tiuj hontiĝos, kiuj forlasas Vin senpripense.

4 Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.

Viajn vojojn, ho Eternulo, montru al mi; Instruu min sekvi Vian iradon.

5 Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.

Gvidu min en Via vero kaj lernigu min, Ĉar Vi estas la Dio, kiu min helpas; Al Vi mi esperas ĉiun tagon.

6 Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt.

Rememoru, ho Eternulo, Vian kompatemecon kaj Vian favorkorecon, Ĉar ili estis de ĉiam.

7 Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas, ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.

La pekojn de mia juneco kaj miajn krimojn ne rememoru; Laŭ Via favorkoreco rememoru min, Pro Via boneco, ho Eternulo!

8 Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.

Bona kaj justa estas la Eternulo, Tial Li montras al pekantoj la vojon.

9 Diriget mansuetos in judicio; docebit mites vias suas.

Li gvidas la humilulojn en justeco, Kaj instruas al la humiluloj Siajn vojojn.

10 Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.

Ĉiuj vojoj de la Eternulo estas favorkoreco kaj fideleco al tiuj, Kiuj observas Lian interligon kaj Liajn leĝojn.

11 Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo; multum est enim.

Pro Via nomo, ho Eternulo, pardonu al mi mian pekon, Ĉar ĝi estas granda.

12 Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via quam elegit.

Al ĉiu homo, kiu timas la Eternulon, Li montras la vojon, kiun tiu devas elekti.

13 Anima ejus in bonis demorabitur, et semen ejus hæreditabit terram.

Lia animo ĝuos bonon, Kaj liaj idoj posedos la teron.

14 Firmamentum est Dominus timentibus eum; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.

Konfidon de la Eternulo havas Liaj timantoj; Kaj Sian aranĝon Li sciigas al ili.

15 Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.

Miaj okuloj estas ĉiam direktitaj al la Eternulo, Ĉar Li eltiras el reto miajn piedojn.

16 Respice in me, et miserere mei, quia unicus et pauper sum ego.

Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Ĉar mi estas soleca kaj mizera.

17 Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt: de necessitatibus meis erue me.

La suferoj de mia koro estas grandaj; El mia premateco elkonduku min.

18 Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.

Rigardu mian suferon kaj mizeron, Kaj pardonu ĉiujn miajn pekojn.

19 Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.

Rigardu, kiel multaj estas miaj malamikoj Kaj per kia kruela malamo ili min malamas.

20 Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.

Gardu mian animon kaj savu min; Ne lasu min hontiĝi, ĉar Vin mi fidas.

21 Innocentes et recti adhæserunt mihi, quia sustinui te.

Senkulpeco kaj justeco defendu min, Ĉar al Vi mi esperas.

22 Libera, Deus, Israël ex omnibus tribulationibus suis.]

Liberigu, ho Dio, Izraelon el ĉiuj liaj suferoj.