< Psalmorum 16 >
1 Tituli inscriptio, ipsi David. [Conserva me, Domine, quoniam speravi in te.
Davut'un Miktamı Koru beni, ey Tanrı, Çünkü sana sığınıyorum.
2 Dixi Domino: Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.
RAB'be dedim ki, “Efendim sensin. Senden öte mutluluk yok benim için.”
3 Sanctis qui sunt in terra ejus, mirificavit omnes voluntates meas in eis.
Ülkedeki kutsallara gelince, Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
4 Multiplicatæ sunt infirmitates eorum: postea acceleraverunt. Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus, nec memor ero nominum eorum per labia mea.
Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak. Onların kan sunularını dökmeyeceğim, Adlarını ağzıma almayacağım.
5 Dominus pars hæreditatis meæ, et calicis mei: tu es qui restitues hæreditatem meam mihi.
Benim payıma, Benim kâseme düşen sensin, ya RAB; Yaşamım senin ellerinde.
6 Funes ceciderunt mihi in præclaris; etenim hæreditas mea præclara est mihi.
Payıma ne güzel yerler düştü, Ne harika bir mirasım var!
7 Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellectum; insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei.
Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be, Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
8 Providebam Dominum in conspectu meo semper: quoniam a dextris est mihi, ne commovear.
Gözümü RAB'den ayırmam, Sağımda durduğu için sarsılmam.
9 Propter hoc lætatum est cor meum, et exsultavit lingua mea; insuper et caro mea requiescet in spe.
Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor, Bedenim güven içinde.
10 Quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. (Sheol )
Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin. (Sheol )
11 Notas mihi fecisti vias vitæ; adimplebis me lætitia cum vultu tuo: delectationes in dextera tua usque in finem.]
Yaşam yolunu bana bildirirsin. Bol sevinç vardır senin huzurunda, Sağ elinden mutluluk eksilmez.