Psalmorum 147
1 Alleluja. [Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
Mutendereze Mukama! Kubanga kirungi okutenderezanga Katonda waffe; kubanga ajjudde ekisa, n’oluyimba olw’okumutenderezanga lumusaanira.
2 Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
Mukama azimba Yerusaalemi; era akuŋŋaanya Abayisirayiri abaali mu buwaŋŋanguse.
3 qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
Azzaamu amaanyi abo abalina emitima egimenyese, era ajjanjaba ebiwundu byabwe.
4 qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
Mukama ategeka omuwendo gw’emmunyeenye; era buli emu n’agituuma erinnya.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
Mukama waffe mukulu era wa kitiibwa; amaanyi g’obuyinza bwe tegatendeka, n’okutegeera kwe tekuliiko kkomo.
6 Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
Mukama awanirira abawombeefu, naye abakola ebibi abasuulira ddala wansi.
7 Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
Muyimbire Mukama ennyimba ez’okumwebaza; mumukubire entongooli ezivuga obulungi.
8 Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
Mukama abikka eggulu n’ebire, ensi agitonnyeseza enkuba, n’ameza omuddo ne gukula ku nsozi.
9 qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
Ente aziwa emmere, ne bannamuŋŋoona abato abakaaba abaliisa.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Essanyu lya Mukama teriri mu maanyi ga mbalaasi, wadde mu magulu g’omuntu,
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.]
wabula Mukama asanyukira abo abamussaamu ekitiibwa, era abalina essuubi mu kwagala kwe okutaggwaawo.
12 Alleluja. [Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
Tendereza Mukama ggwe Yerusaalemi, tendereza Katonda wo ggwe Sayuuni,
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
kubanga ebisiba enzigi zo, ye abinyweza, n’abantu bo abasulamu n’abawa omukisa.
14 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
Aleeta emirembe ku nsalo zo; n’akukkusa eŋŋaano esinga obulungi.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
Aweereza ekiragiro kye ku nsi; ekigambo kye ne kibuna mangu.
16 Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
Ayaliira omuzira ku ttaka ne gutukula ng’ebyoya by’endiga enjeru, n’omusulo ogukutte n’agusaasaanya ng’evvu.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
Omuzira agukanyuga ng’obuyinjayinja; bw’aleeta obutiti ani ayinza okubusobola?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
Mukama aweereza ekigambo kye, omuzira ne gusaanuuka; n’akunsa empewo, amazzi ne gakulukuta.
19 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
Yategeeza Yakobo ekigambo kye; Isirayiri n’amanya amateeka ga Mukama n’ebiragiro bye.
20 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.]
Tewali ggwanga na limu lye yali akolaganye nalyo bw’atyo; amawanga amalala tegamanyi mateeka ge. Mutendereze Mukama!
