< Psalmorum 147 >

1 Alleluja. [Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
Dayegon ninyo si Jehova; Kay maayo man ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios; Kay kini matahum ug angay ang pagdayeg.
2 Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
Si Jehova nagapatindog sa Jerusalem; Ginatigum niya sa tingub ang mga sinalikway sa Israel.
3 qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
Iyang ginaayo ang kasingkasing nga nangadugmok, Ug ginabugkosan niya ang ilang mga samad.
4 qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
Iyang ginaisip ang gidaghanon sa mga bitoon; Nagahingalan siya kanilang tanan sa ilang mga ngalan.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
Daku ang atong Ginoo, ug sa gahum nga dili hitupngan; Ug ang iyang salabutan walay kinutoban.
6 Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
Ginasapnay ni Jehova ang mga maaghup: Ginapukan niya ang mga dautan ngadto sa yuta.
7 Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
Manag-awit kamo kang Jehova nga adunay mga pasalamat; Manag-awit kamo nga adunay alpa ngadto sa atong Dios,
8 Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
Nga nagatabon sa kalangitan sa mga panganod, Nga nagatagana sa ulan alang sa yuta, Nga nagapaturok sa balili ibabaw sa kabukiran.
9 qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
Siya nagahatag sa mananap sa iyang makaon, Ug sa mga kuyabog sa mga uwak nga nanag-iyagak.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Wala niya kahimut-i ang kusog sa kabayo: Siya walay kalipay sa mga tiil nga matulin sa tawo.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.]
Ang kalipay ni Jehova anaa kanila nga may kahadlok kaniya, Anaa niadtong mga nagalaum sa iyang mahigugmaong-kalolot.
12 Alleluja. [Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
Dayega si Jehova, Oh Jerusalem; Dayegon mo ang imong Dios, Oh Sion.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; Siya nanalangin sa imong mga anak nga anaa sa sulod nimo.
14 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
Gibuhat niya ang pakigdait diha sa imong mga utlanan; Iyang ginabusog ikaw sa katambok sa trigo.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
Siya nagapadla sa iyang sugo sa ibabaw sa yuta; Sa matulin gayud nagadalagan ang iyang pulong.
16 Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
Siya nagahatag sa nieve sama sa balhibo sa carnero; Ginasaliyab niya ang tun-og sama sa mga abo.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
Ginasalibay niya ang iyang yelo sama sa mga tinipak sa tinapay: Sa atubangan sa iyang katugnaw kinsa ba ang makaantus?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
Siya nagapadala sa iyang pulong, ug ginatunaw (sila) Ginapahuros niya ang iyang hangin, ug mingbul-og ang katubigan.
19 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
Ginapakita niya ang iyang pulong kang Jacob, Ang iyang kabalaoran ug ang iyang mga tulomanon kang Israel.
20 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.]
Wala niya buhata ang ingon niini sa bisan unsa nga nasud; Ug mahitungod sa iyang mga tulomanon, (sila) wala manghibalo q2 niana. Dayegon ninyo si Jehova.

< Psalmorum 147 >