< Psalmorum 137 >
1 Psalmus David, Jeremiæ. [Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion.
我们曾在巴比伦的河边坐下, 一追想锡安就哭了。
2 In salicibus in medio ejus suspendimus organa nostra:
我们把琴挂在那里的柳树上;
3 quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum; et qui abduxerunt nos: Hymnum cantate nobis de canticis Sion.
因为在那里,掳掠我们的要我们唱歌, 抢夺我们的要我们作乐,说: 给我们唱一首锡安歌吧!
4 Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena?
我们怎能在外邦唱耶和华的歌呢?
5 Si oblitus fuero tui, Jerusalem, oblivioni detur dextera mea.
耶路撒冷啊,我若忘记你, 情愿我的右手忘记技巧!
6 Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui; si non proposuero Jerusalem in principio lætitiæ meæ.
我若不记念你, 若不看耶路撒冷过于我所最喜乐的, 情愿我的舌头贴于上膛!
7 Memor esto, Domine, filiorum Edom, in die Jerusalem: qui dicunt: Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea.
耶路撒冷遭难的日子, 以东人说:拆毁!拆毁! 直拆到根基! 耶和华啊,求你记念这仇!
8 Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis.
将要被灭的巴比伦城啊, 报复你像你待我们的,那人便为有福!
9 Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram.]
拿你的婴孩摔在磐石上的, 那人便为有福!