< Psalmorum 130 >
1 Canticum graduum. [De profundis clamavi ad te, Domine;
Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
2 Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.
Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
3 Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?
Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
4 Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:
Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
5 speravit anima mea in Domino.
Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
6 A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.
Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
7 Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.
Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
8 Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.]
At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.