Psalmorum 120

1 Canticum graduum. [Ad Dominum cum tribularer clamavi, et exaudivit me.

Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

2 Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lingua dolosa.

Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

3 Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam?

Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

4 Sagittæ potentis acutæ, cum carbonibus desolatoriis.

Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

5 Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est! habitavi cum habitantibus Cedar;

Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

6 multum incola fuit anima mea.

Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

7 Cum his qui oderunt pacem eram pacificus; cum loquebar illis, impugnabant me gratis.]

Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.