Psalmorum 11

1 In finem. Psalmus David. [In Domino confido; quomodo dicitis animæ meæ: Transmigra in montem sicut passer?

Keiman eiveng tup din Yahweh Pakai katahsan e. Hijeh achu, nangin ipi dia, “vacha bang'in nahoibitna dingin hiche molchunga khun galeng tan” natiham!

2 Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum; paraverunt sagittas suas in pharetra, ut sagittent in obscuro rectos corde:

Migilouhon athalchangu akhaoto suhtoh san akoi un aloisal tauvin ahi. Amahon munthip a kon-in milungdih ho ahinkap'un ahi.

3 quoniam quæ perfecisti destruxerunt; justus autem, quid fecit?

Dan leh thupehho akisuhset teng, michonphapa chun ipi abolthei nahlai dingham?

4 Dominus in templo sancto suo; Dominus in cælo sedes ejus. Oculi ejus in pauperem respiciunt; palpebræ ejus interrogant filios hominum.

Ahinlah Yahweh Pakai chu a-houin munthenga chun aum e; Yahweh Pakai chun vanna kon'in vai ahinhom nalaije. Aman mijouse ahin vechilsoh keijin, leiset chunga mitin ahinkholtoh e.

5 Dominus interrogat justum et impium; qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.

Yahweh Pakai in michonpha le migilou anigelin ahinkhol toh e. Aman thunoh baotam bol ho athen ahi.

6 Pluet super peccatores laqueos; ignis et sulphur, et spiritus procellarum, pars calicis eorum.

Aman migiloute chunga mei-am lenglung leh katsong meikong gojuh'a ajuhsah ding hui savetvut pumma gotna apeh ding ahi.

7 Quoniam justus Dominus, et justitias dilexit: æquitatem vidit vultus ejus.]

Yahweh Pakai dihnahin thu adih'a kitan achepin, hijeh'a chu thudih chepi hochun Yahweh Pakai mai amudiu ahi.