Psalmorum 107
1 Alleluja. [Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus.
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos,
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari.
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso; viam civitatis habitaculi non invenerunt.
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit.
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos;
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis.
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis.
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 Sedentes in tenebris et umbra mortis; vinctos in mendicitate et ferro.
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt.
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret.
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum liberavit eos.
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit.
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit.
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum; propter injustitias enim suas humiliati sunt.
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos.
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione.
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis:
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo.
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus.
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos; anima eorum in malis tabescebat.
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est.
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus.
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 Et lætati sunt quia siluerunt; et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim;
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum.
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis:
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis.
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis; et jumenta eorum non minoravit.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore.
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias.
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 Videbunt recti, et lætabuntur; et omnis iniquitas oppilabit os suum.
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini?]
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
