< Psalmorum 103 >

1 Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
Por David. ¡Alabado sea Yahvé, alma mía! Todo lo que hay dentro de mí, alaba su santo nombre.
2 Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
Alaba a Yahvé, alma mía, y no olvides todos sus beneficios,
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas:
que perdona todos tus pecados, que cura todas tus enfermedades,
4 qui redimit de interitu vitam tuam; qui coronat te in misericordia et miserationibus:
que redime tu vida de la destrucción, que te corona de bondad y misericordia,
5 qui replet in bonis desiderium tuum; renovabitur ut aquilæ juventus tua:
que satisface tu deseo con cosas buenas, para que tu juventud se renueve como la del águila.
6 faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus.
Yahvé ejecuta actos justos, y justicia para todos los oprimidos.
7 Notas fecit vias suas Moysi; filiis Israël voluntates suas.
Dio a conocer sus caminos a Moisés, sus hechos a los hijos de Israel.
8 Miserator et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
El Señor es misericordioso y bondadoso, lento para la ira, y abundante en bondad amorosa.
9 Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur.
No siempre acusará; tampoco se quedará enfadado para siempre.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
No nos ha tratado según nuestros pecados, ni nos ha pagado nuestras iniquidades.
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se;
Porque como los cielos son altos sobre la tierra, tan grande es su bondad para con los que le temen.
12 quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.
Tan lejos como el este está del oeste, hasta ahora ha quitado de nosotros nuestras transgresiones.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
Como un padre se compadece de sus hijos, por lo que Yahvé se compadece de los que le temen.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum; recordatus est quoniam pulvis sumus.
Porque él sabe cómo estamos hechos. Recuerda que somos polvo.
15 Homo, sicut fœnum dies ejus; tamquam flos agri, sic efflorebit:
En cuanto al hombre, sus días son como la hierba. Como una flor del campo, así florece.
16 quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum.
Porque el viento pasa por encima, y se va. Su lugar ya no lo recuerda.
17 Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum,
Pero la bondad de Yahvé es eterna con los que le temen, su justicia a los hijos de los hijos,
18 his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
a los que guardan su pacto, a los que se acuerdan de obedecer sus preceptos.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.
Yahvé ha establecido su trono en los cielos. Su reino gobierna sobre todo.
20 Benedicite Domino, omnes angeli ejus: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus.
Alabad a Yahvé, ángeles suyos, que son poderosos en fuerza, que cumplen su palabra, obedeciendo la voz de su palabra.
21 Benedicite Domino, omnes virtutes ejus; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
Alabad a Yahvé, todos sus ejércitos, vosotros, siervos suyos, que hacéis su voluntad.
22 Benedicite Domino, omnia opera ejus: in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino.]
Alabad a Yahvé, todas sus obras, en todos los lugares de su dominio. ¡Alabado sea Yahvé, mi alma!

< Psalmorum 103 >