Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
9 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
10 a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
12 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
13 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
15 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
16 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
17 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
18 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
19 Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
20 ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
21 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
22 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
25 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
28 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]
Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
