< Proverbiorum 9 >

1 [Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
حکمت کاخی بنا کرده است که هفت ستون دارد.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
او مهمانی بزرگی ترتیب داده و انواع شرابها و خوراکها را آماده کرده است
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
و کنیزان خود را فرستاده، تا بر بلندترین مکان شهر بایستند و ندا سر دهند:
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
«ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید:
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
«از خوراک و شرابی که آماده کرده‌ام بخورید.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
راه جهالت را ترک گفته، زنده بمانید. راه دانا شدن را پیش بگیرید.»
7 [Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
اگر آدم بدکاری را که همیشه دیگران را مسخره می‌کند تأدیب نمایی، جز اینکه مورد اهانت او واقع شوی نتیجهٔ دیگری نخواهد داشت.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
پس او را به حال خود واگذار چون اگر بخواهی به او کمک کنی از تو متنفر می‌شود؛ اما اگر شخص دانا را تأدیب کنی تو را دوست خواهد داشت.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
اگر آدم دانا را نصیحت کنی داناتر می‌شود و اگر به آدم درستکار تعلیم بدهی علمش بیشتر می‌گردد.
10 Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. شناخت خدای مقدّس انسان را دانا می‌سازد.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
حکمت سالهای عمرت را زیاد می‌کند.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
اگر حکمت داشته باشی سودش به خودت می‌رسد و اگر حکمت را ناچیز بشماری به خودت زیان می‌رسانی.
13 [Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
حماقت مانند زنی وراج و گستاخ و ابله می‌باشد.
14 sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
او دم در خانه‌اش که بر تپه‌ای مشرف به شهر قرار دارد، می‌نشیند
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
و رهگذرانی را که مستقیم به راه خود می‌روند صدا می‌زند:
16 Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
«ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید:
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
«آب دزدی شیرین است و نانی که پنهانی خورده می‌شود، لذیذ است!»
18 Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ ejus.] (Sheol h7585)
آنها نمی‌دانند که عاقبت کسانی که به خانهٔ او می‌روند مرگ و هلاکت است. (Sheol h7585)

< Proverbiorum 9 >