Proverbiorum 9
1 [Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
Lungangnae ni a im a sak teh khom sari touh a ung.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Moi a thei teh misurtui a phunphun hoi a kalawt teh ca hanelah caboi van a pâtoum.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
A san tanglanaw a patoun teh, khopui hmuenrasang koehoi a oung awh.
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
Kamawngrame pueng hi lavah kamlang awh naseh. Oe, thaipanueknae kavoutnaw hai tho awh.
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
Kaie vaiyei hah cat awh. Aphunphun kalawt e misurtui hah net awh a ti.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
Kamawngrame hah cettakhai awh nateh, hring awh. Hahoi thaipanueknae lamthung hah dawn awh.
7 [Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Ayâ ka dudam e tami hah ka yue e teh, yeirai a po han. Tamikathout ka yue e teh pacekpahleknae a kâhmo han.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
Ayâ ka dudam e tami hah na yue pawiteh, na hmuhma han. Tamilungkaang e na yue pawiteh, ahni ni na lungpataw han.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
Tamilungkaang hah yue haw, a lung hoe a ang han. Tamikalan hah pâtu haw thoumthainae a kâthap han.
10 Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
BAWIPA takinae teh lungang kamtawngnae a kung doeh. Kathounge Cathut panue e teh thaipanueknae doeh.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
Bangkongtetpawiteh, na hnin hah kai ni ka pap sak vaiteh, na hringyung kum na thap pouh han.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
Na lungang pawiteh, na lungangnae phu na hmu han. Na dudam pawiteh, nama ni na khang han.
13 [Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Napui pathu teh a hramki teh, kamawngrame lah ao dawkvah, banghai panuek hoeh.
14 sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
A im takhang koe a tahung teh, khopui hmuen rasang tahungnae koe a tahung.
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
Lam dawk amamae lamthung dawk kacetnaw hah a kaw teh,
16 Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
kamawngrame pueng hivah tho awh, lungangnae ka tawn hoeh naw,
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
paru e tui teh a radip, arulahoi ca e vaiyei teh hoe a tui telah ouk a ti.
