Proverbiorum 9
1 [Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
Ang kaalam nagtukod sa kaugalingon niyang panimalay; naglilok siya ug pito ka mga haligi gikan sa mga bato.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Giandam niya ang iyang mga mananap aron idalit sa panihapon; gisagolan niya ang iyang bino; ug giandam niya ang iyang lamisa.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye aron pagdapit ug pagpanawag gikan sa hataas nga bahin sa siyudad:
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Miingon siya ngadto sa mga walay alamag.
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
“Dali, kaon sa akong pagkaon, ug pag-inom sa bino nga akong gisagolan.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
Biyai ang yano nimong mga binuhatan, ug pagkinabuhi; paglakaw sa dalan nga adunay salabotan.
7 [Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Si bisan kinsa nga mobadlong sa mabugalbugalon nag-awhag ug pagdaogdaog ug si bisan kinsa nga mobadlong sa tawong daotan masakitan.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
Ayaw badlonga ang mabugalbugalon, kay dumtan ka niya; badlonga ang tawong maalamon, ug higugmaon ka niya.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
Hatagi ug pagpanudlo ang tawong maalamon, ug mahimo pa gayod siyang maalamon; tudloi ang tawong matarong, ug madugangan pa ang iyang nakat-onan.
10 Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
Ang pagkahadlok kang Yahweh mao ang sinugdanan sa kaalam ug ang kahibalo sa Balaan mao ang pagsabot.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
Kay pinaagi kanako modaghan pa ang imong mga adlaw ug madugangan ang mga tuig sa imong kinabuhi.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
Kung maalamon ka, maalam ka sa imong kaugalingon, apan kung magbugalbugal ka, mag-inusara kang magpas-an niini.”
13 [Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Ang babayeng buangbuang sabaan— wala siya natudloan ug walay nahibaloan.
14 sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
Naglingkod siya sa pultahan sa iyang puluy-anan, sa lingkoranan sa hataas nga mga dapit sa lungsod.
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
Nagatawag siya niadtong nangagi, ngadto sa mga tawong tul-id nga nagalakaw sa ilang dalan.
16 Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
“Paanhia dinhi ang mga wala natudloan!” Giingnan niya kadtong mga walay alamag.
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
“Tam-is ang kinawat nga tubig ug maayo ang tinapay nga gikaon sa tago.”
