Proverbiorum 9
1 [Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
Hikmət evini qurub, Yeddi dirəyini yonub,
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Heyvanlarını kəsib, Şərabını hazırlayıb, Süfrəsini də düzəldib.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
Göndərdiyi kənizlər Şəhərin uca yerlərindən car çəkərlər:
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
«Gəlin bura, ey cahillər!» Qanmazlara belə deyərlər:
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
«Gəlin, çörəyimdən yeyin, Hazırladığım şərabdan için.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
Cəhaləti atın, ömür sürün, İdrak yolu ilə düz gedin».
7 [Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Rişxəndçini tənqid edən özünü rüsvayçılığa salar, Şər adamı danlayan axırda ləkələnər.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
Rişxəndçini danlama, yoxsa sənə nifrət edər, Müdrik insanı danlasan, səni sevər.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
Hikmətliyə öyüd versən, hikmətini artıracaq, Salehə bilik öyrətsən, müdrikliyini çoxaldacaq.
10 Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
Rəbb qorxusu hikmətin başlanğıcıdır, Müqəddəsi tanımaq idraklı olmaqdır.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
Hikmətin vasitəsilə ömrün-günün çoxalar, Həyatına illər əlavə olar.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
Əgər hikmət qazansan, özünə xeyir verərsən, Əgər rişxənd etsən, zərərini özün çəkərsən.
13 [Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Axmaq qadın hay-küy salır, Cahildir, heç nə qanmır.
14 sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
O, evinin qapısı önündə oturub, Şəhərin uca yerlərində kətil üstə əyləşib,
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
Yoldan ötənləri, Düz yolda olanları çağırır:
16 Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
«Bura gəlin, ey cahillər!» Qanmazlara belə deyir:
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
«Oğurluq su şirin olar, Gizli yeyilən çörəyin başqa ləzzəti var».
