Proverbiorum 8
1 [Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
2 In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
3 juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens:
Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
8 Justi sunt omnes sermones mei: non est in eis pravum quid, neque perversum;
Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
9 recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam; doctrinam magis quam aurum eligite:
Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.]
Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
12 [Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
13 Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.
Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
14 Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
15 Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt;
Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
16 per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
17 Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
18 Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.
Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
19 Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
20 In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii:
Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.]
Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
22 [Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.
Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant,
Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
25 necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar.
Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
26 Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
27 Quando præparabat cælos, aderam; quando certa lege et gyro vallabat abyssos;
Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
28 quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum;
Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos; quando appendebat fundamenta terræ:
Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
30 cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,
Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
31 ludens in orbe terrarum; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.
Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
32 Nunc ergo, filii, audite me: beati qui custodiunt vias meas.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.
Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.
Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam; omnes qui me oderunt diligunt mortem.]
Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
