Proverbiorum 7
1 [Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
Ka ca ka olthui he ngaithuen lamtah ka olpaek he na taengah khoem ne.
2 serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
Ka olpaek he ngaithuen lamtah hing puei. Ka olkhueng he na mikhmuh ah thenhnaih la om saeh.
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
Te te na kutdawn dongah hlaengtang lamtah na lungbuei cabael dongah daek lah.
4 Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
Cueihnah te, “Ka ngannu nang tah,” ti nah lamtah yakmingnah te pacaboeina la khue.
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
Rhalawt nu taeng lamkah khaw, kholong nu kah hoem ol lamkah khaw namah aka ngaithuen ham ni.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
Ka im bangbuet kah thohhuel long ka dan.
7 et video parvulos; considero vecordem juvenem,
Te vaengah hlangyoe rhoek te ka hmuh tih cadong ca rhoek khuiah a lungbuei aka talh khaw ka yakming.
8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur:
Huta imdak kah bangkil te a paan tih huta im kah longpuei la luei.
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
Hlaemhmah ah, khothun kholaeh ah, khoyin yinthuem neh khohmuep ah khaw, cet.
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga,
Anih aka doe ham huta ngawn tah pumyoi hnisui neh a lungbuei a uep coeng ke.
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis;
Tekah huta tah hue a sak tih a im ah khaw a thinthah. A khopha khaw duem pawh.
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
Tahae nawn ah imkawt ah, tahae ah toltung neh bangkil takuem ah rhongngol coeng.
13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
Tekah cadong te a sol tih a mok, a maelhmai khaw a cadong ham a tanglue pah tih cadong te,
14 Victimas pro salute vovi; hodie reddidi vota mea:
Kamah taengkah rhoepnah hmueih neh tihnin ah tah ka olcaeng te ka thuung coeng.
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
Te dongah nang doe ham neh na mikhmuh ah toem hamla ka mop tih nang kam hmuh tangloeng.
16 Intexui funibus lectulum meum; stravi tapetibus pictis ex Ægypto:
Ka soengca te Egypt hnitang, cenlang, hniphaih neh ka phaih coeng.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
Ka thingkong dongah murrah, thingul, thingsa ka khueh thil coeng.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
Halo lah a hlo neh mincang duela hmilhmal sih lamtah, pumnai neh yoka sih.
19 Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima:
Tongpa loh a im ah om pawt tih khohla ah yiin la cet coeng.
20 sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
A kut dongah tangka cun a khuen tih hlalum hnin ah ni a im la ha pawk eh?,” a ti.
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
Anih te a rhingtuknah cungkuem neh a yoek tih a hmuilai kah hamsum neh a heh.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur:
Te dongah huta hnukah maeh la aka poeh vaito bangla, aka ang thuituennah dongkah khocin rhui bangla cet.
23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
Vaa loh pael khuila a kun paitok bangla a thin te thaltang loh a khoh pah duela a hinglu te ming pawh.
24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
Te dongah ca rhoek loh kai ol he hnatun uh lamtah ka ka dongkah olthui he hnatung uh laeh.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus;
Anih kah longpuei la mael boeh, na lungbuei te anih kah a hawn la khohmang sak boeh.
26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
Anih loh hmalaem la muep a cungku sak tih aka tlung rhoek khaw boeih a ngawn coeng.
