Proverbiorum 5
1 [Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam:
Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
2 ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris;
Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
3 favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur ejus:
Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
4 novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.
Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon. (Sheol h7585)
6 Per semitam vitæ non ambulant; vagi sunt gressus ejus et investigabiles.
Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
7 Nunc ergo fili mi, audi me, et ne recedas a verbis oris mei.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
8 Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus ejus.
Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
9 Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli:
Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
10 ne forte implentur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
11 et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas:
Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
12 Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,
Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
13 nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam?
Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
14 pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ.
Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
15 Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui;
Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
16 deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.
Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
17 Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
18 Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ.
Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
19 Cerva carissima, et gratissimus hinnulus: ubera ejus inebrient te in omni tempore; in amore ejus delectare jugiter.
Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
20 Quare seduceris, fili mi, ab aliena, et foveris in sinu alterius?
Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
21 Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus ejus considerat.
Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
22 Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.
Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.]
Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
