Proverbiorum 17
1 [Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio.
Pi bon se yon mòso pen sèch ak lapè pase yon kay ak gwo manje nan konfli.
2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hæreditatem dividet.
Yon sèvitè ki aji avèk sajès va renye sou yon fis ki aji ak wont; li va pataje eritaj la pami frè yo.
3 Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus.
Po rafine se pou ajan, e founo se pou lò; men SENYÈ a ap sonde tout kè.
4 Malus obedit linguæ iniquæ, et fallax obtemperat labiis mendacibus.
Yon malfektè koute lèv mechan yo; yon mantè prete atansyon a yon lang kap detwi.
5 Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus, et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.
Sila ki moke malere a moke Kreyatè li; sila ki rejwi nan malè a, p ap soti san pinisyon.
6 Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum.
Pitit a pitit se kouwòn a granmoun, e glwa a fis yo se papa yo.
7 Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens.
Bèl diskou pa byen koresponn ak yon moun ki ensanse, bokou mwens lèv kap manti sou yon prens.
8 Gemma gratissima exspectatio præstolantis; quocumque se vertit, prudenter intelligit.
Vèse kòb anba tab se tankou wanga pou mèt li; nenpòt kote li vire, li byen reyisi.
9 Qui celat delictum quærit amicitias; qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
Sila ki kouvri yon transgresyon, chache lanmou; men sila ki repete yon koze, separe bon zanmi yo.
10 Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
Yon repwòch antre pi fon nan moun bon konprann nan pase anpil kou sou yon moun ensanse.
11 Semper jurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
Yon nonm rebèl se mal l ap chache; konsa, yon mesaje byen sovaj va voye kont li.
12 Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
Pito yon nonm rankontre yon lous fewòs ki separe de pitit li, pase yon moun ensanse nan mitan foli li.
13 Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo ejus.
Pou sila ki remèt mal pou byen an, mal la p ap janm kite lakay li.
14 Qui dimittit aquam caput est jurgiorum, et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.]
Kòmansman a konfli se tankou pete gwo baryè dlo; konsa, kite kont la avan l kòmanse.
15 [Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum.
Sila ki bay rezon a mechan an, ni sila ki kondane moun dwat la; tou de abominab a SENYÈ a.
16 Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala.
Poukisa gen kòb nan men moun ensanse a pou l achte sajès, konsi, li pa konprann anyen?
17 Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur.
Yon zanmi renmen tout tan; yon frè fèt pou move tan.
18 Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo.
Yon nonm ki manke konprann sèvi garanti, e devni responsab nan prezans a vwazen li.
19 Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam.
Sila ki renmen vyole lalwa a renmen konfli; sila ki awogan an, chache gwo dega.
20 Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum.
Sila ki gen panse kwochi a, pa jwenn anyen ki bon, e sila ki pèvès nan pawòl li yo tonbe nan mal.
21 Natus est stultus in ignominiam suam; sed nec pater in fatuo lætabitur.
Sila ki fè pitit ki san konprann nan, fè l nan tristès; e papa a yon moun ensanse pa gen kè kontan.
22 Animus gaudens ætatem floridam facit; spiritus tristis exsiccat ossa.
Yon kè kontan se bon remèd; men yon lespri brize seche tout zo.
23 Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii.
Yon nonm mechan an resevwa kòb anba tab an sekrè; pou l tòde chemen lajistis.
24 In facie prudentis lucet sapientia; oculi stultorum in finibus terræ.
Sajès se devan fas a sila ki gen bon konprann nan; men zye a moun ensanse yo chache jis rive nan tout pwent latè.
25 Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum.
Yon fis ki san konprann se yon tèt chaje a papa l, ak gwo chagren a sila ki te pòte li a.
26 Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat.
Anplis, li pa bon pou pini moun dwat la, ni pou frape prens yo akoz entegrite yo.
27 Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus.
Sila ki kenbe pawòl li, gen konesans; e sila ki gen lespri kalm nan se yon nonm ak bon konprann.
28 Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens.]
Menm yon moun ensanse, lè l rete an silans, konsidere kon saj; lè l fèmen lèv li, li parèt rezonab.
