Proverbiorum 11
1 [Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus æquum voluntas ejus.
Ny mizana mandainga dia fahavetavetana eo imason’ i Jehovah; Fa ny vato marina no ankasitrahany.
2 Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
Raha tonga ny fiavonavonana, dia tonga koa ny fahafaham-baraka; Fa ao amin’ ny manetry tena no misy fahendrena.
3 Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.
Ny fahitsian’ ny mahitsy no mitarika azy; Fa ny faharatsian’ ny mpivadika mahatonga fandringanana amin’ ny tenany.
4 Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit a morte.
Ny harena dia tsy mahasoa amin’ ny andro fahatezerana; Fa ny fahamarinana no mamonjy tsy ho azon’ ny fahafatesana.
5 Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius.
Ny fahamarinan’ ny marina mandamina ny alehany; Fa ny ratsy fanahy lavon’ ny haratsiany ihany.
6 Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.
Ny fahamarinan’ ny mahitsy mamonjy azy; Fa ny mpivadika dia voafandriky ny filàny.
7 Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit.
Raha maty ny ratsy fanahy, dia foana ny fanantenany, Eny, foana ny fanantenan’ ny mpanao ratsy.
8 Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.]
Ny marina dia vonjena amin’ ny fahoriana; Fa ho avy kosa ny ratsy fanahy hisolo azy.
9 [Simulator ore decipit amicum suum; justi autem liberabuntur scientia.
Ny vavan’ ny mpihatsaravelatsihy no animbany ny namany; Fa ny fahalalana no hanafahana ny marina.
10 In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.
Raha miadana ny marina, dia ravoravo ny tanàna; Fa raha ringana ny ratsy fanahy, dia velona ny hoby.
11 Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur.
Ny fisaoran’ ny marina no isandratan’ ny tanàna; Fa ny vavan’ ny ratsy fanahy no aharavany.
12 Qui despicit amicum suum indigens corde est; vir autem prudens tacebit.
Tsy ampy saina izay manamavo ny namany; Fa izay hendry dia mangìna.
13 Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
Izay mandehandeha manaratsy dia manambara ny hevitra afenina; Fa ny olona mahatoky tsy mba tia lazalaza.
14 Ubi non est gubernator, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia.
Raha tsy misy mpitondra, dia rava ny firenena; Fa handry fahizay, raha maro ny mpanolo-tsaina.
15 Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo; qui autem cavet laqueos securus erit.
Hahita loza tokoa ny mianto-bahiny: Fa mitoetra tsy manana ahiahy ny tsy tia antoka.
16 Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.]
Ny vehivavy tsara tarehy mahazo dera; Ary ny mpanao an-keriny mahazo harena.
17 [Benefacit animæ suæ vir misericors; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit.
Ny olona mamindra fo dia mahazo soa ho an’ ny tenany; Fa ny lozabe dia todin’ ny halozany.
18 Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis.
Ny ratsy fanahy dia mahazo valiny tsy mahasoa; Fa izay mamafy fahamarinana no mahazo izay tena tambiny tokoa.
19 Clementia præparat vitam, et sectatio malorum mortem.
Ny tena fahamarinana dia mamantana any amin’ ny fiainana; Fa izay fatra-panaraka ny ratsy dia iharan’ ny fahafatesana.
20 Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant.
Fahavetavetana eo imason’ i Jehovah ny meloka am-po; Fa ankasitrahany kosa izay mandeha tsy misy tsiny.
21 Manus in manu non erit innocens malus; semen autem justorum salvabitur.
Azo itompoana tokoa fa tsy maintsy hampijalina ny ratsy fanahy; Fa ny taranaky ny marina no hovonjena.
22 Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
Toy ny kavim-bolamena eo amin’ ny oron-kisoa Ny vehivavy tsara tarehy tsy manam-pahendrena.
23 Desiderium justorum omne bonum est; præstolatio impiorum furor.
Ny soa ihany no irin’ ny marina; Fa fahatezerana no fanantenan’ ny ratsy fanahy.
24 Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
Misy mahafoy, nefa mitombo fananana ihany; Ary misy fatra-pahihitra loatra, nefa tonga malahelo ihany.
25 Anima quæ benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
Izay manisy soa olona hohatavezina; Ary izay mandena dia mba holemana kosa.
26 Qui abscondit frumenta maledicetur in populis; benedictio autem super caput vendentium.
Izay tsy mamoaka ny variny dia ozonin’ ny olona; Fa saotra no ho amin’ ny lohan’ izay mivarotra.
27 Bene consurgit diluculo qui quærit bona; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
Izay fatra-pikatsaka ny tsara no mitady ny mahafinaritra; Fa izay mitady ny ratsy dia hiharan’ izany.
28 Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt.
Izay matoky ny hareny dia ho lavo; Fa ny marina ho tahaka ny ravina maitso.
29 Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti.
Izay mampidi-doza amin’ ny ankohonany dia mandova ny rivotra; Ary ny adala dia tonga mpanompon’ ny hendry.
30 Fructus justi lignum vitæ, et qui suscipit animas sapiens est.
Ny vokatry ny marina dia hazon’ aina, Ary ny hendry dia mahataona olona.
31 Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator!]
Indro, ny marina aza dia valiana etỳ an-tany, Koa mainka fa ny ratsy fanahy sy ny mpanota!
