Proverbiorum 1
1 [Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,
Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
2 ad sciendam sapientiam et disciplinam;
Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
3 ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem:
Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
4 ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus.
Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
5 Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit.
Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
6 Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum.
Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
7 Timor Domini principium sapientiæ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.]
La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
8 [Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ:
Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
9 ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.
Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
11 Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini; abscondamus tendiculas contra insontem frustra;
Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon; (Sheol h7585)
13 omnem pretiosam substantiam reperiemus; implebimus domos nostras spoliis:
Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
14 sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum:
Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
15 fili mi, ne ambules cum eis; prohibe pedem tuum a semitis eorum:
Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
16 pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.
Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
17 Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.
Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
18 Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.
Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
19 Sic semitæ omnis avari: animas possidentium rapiunt.]
Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
20 [Sapientia foris prædicat; in plateis dat vocem suam:
La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
21 in capite turbarum clamitat; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:
Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
22 Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
23 convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
24 Quia vocavi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret:
Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
25 despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.
Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
26 Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.
Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
27 Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit; quando venerit super vos tribulatio et angustia:
Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
28 tunc invocabunt me, et non exaudiam; mane consurgent, et non invenient me:
Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
29 eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,
Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
30 nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ.
Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
31 Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.
Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
32 Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.
Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.]
Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
